Marona

Frankrijk/​Roemenië/​België 2019. Animatie van Anca Damian.

Een aangereden, stervende hond, met oren als vleugels, een staart als een wolk en een neus in de vorm van een hartje, vertelt haar levensverhaal. Dat gebeurt in kleurrijke, buiten hun vorm tredende, geanimeerde tekeningen, die worden vergezeld van een meisjesvertelstem, feelgood-tokkelgitaren en geëxalteerde zang. Haar trouw aan opportunistische mensen werd het dier fataal, zo blijkt. En geluk is ‘een korte adempauze tussen periodes van verdriet.’ De kracht van deze bitterzoete animatiefilm ligt meer in de zwierige beeldsequenties dan in de continu op het gemoed werkende verhaallijn.