Zéro patience

Canada 1993. Komedie van John Greyson. Met o.a. Normand Fauteux, Dianne Heatherington, Richardo Keens-Douglas, Bernhard Behrens en Charlotte Boisjoli.

Sir Richard Burton (Robinson) is een onsterfelijke, gecultiveerde 19e eeuwse wetenschapper. Hij is verbonden aan het Biologische Instituut van Toronto en moet al meer dan honderd jaar oud zijn. Hij krijgt opdracht om een speciale tentoonstelling te organiseren over besmettelijke ziekten. Als onderdeel van de expositie is er een video, waarop de eerste AIDS pati[KA3]ent (Zero dus!) wordt getoond aan het publiek die de bron van alle besmetting op het Noord-Amerikaanse continent geweest zou zijn. Achter deze video schuilt een geestverschijning (Fauteux), waarmee Sir Burton een gepassioneerde liefdesrelatie aanknoopt. Meewarige film doorspekt van de harde rockmuziek van Glenn Schellenberg met songs van regisseur Greyson, die ook het scenario schreef. Bedoeld voor een cultpubliek dat grotendeels bestaat uit homo's die willen rekenen met de hardnekkige mythe dat een steward van een luchtvaartmaatschappij AIDS naar Amerika gebracht zou hebben. Een muzikale komedie die gekweld wordt door zijn lage budget, maar heel vindingrijk is en een moeilijk onderwerp onderhoudend behandelt. Het videoclipachtige camerawerk is van Miroslaw Baszak.