Kort in de lift
Nog nooit waren er zoveel platforms en creatieve mogelijkheden voor de korte film. Toch dalen paradoxaal genoeg de beschikbare budgetten voor het maken ervan. Terwijl televisie als traditionele financier terrein verliest, zijn online platforms vooralsnog niet in het gat gesprongen. Nu zijn de korte films die op IFFR te zien zijn van een bijzondere, fantasievolle buitencategorie, die veelal via een eigen circuit de wereld over reizen: via internationale festivals, filmtheaters en beeldende kunst-manifestaties. De kans die Rotterdam je biedt om met de crême de la crême van de kunstzinnige- en experimentele korte film kennis te maken, is daarom uniek.
Kort en krachtig engagement
In de korte-filmselectie zitten dit jaar opvallend veel geëngageerde films, die vaak op een onconventionele manier hun verhaal vertellen. Zo maakte de eerdere Tiger Shorts-winnaar Ying Liang I Have Nothing to Say: een film die door een tweedeling in beeld en geluid het gespleten effect voelbaar maakt die Chinese staatscensuur op een filmmakersfamilie heeft. Morgan Knibbe (in 2015 winnaar van een Gouden Kalf voor de (lange) documentaire Those Who Feel the Fire Burning) komt met Atomic Soldiers: een alarmerend portret in louter close-ups van Amerikaanse veteranen die vertellen hoe ze als proefkonijnen voor atoombom-explosies dienden. En kunstenaar Joost Conijn kroop voor Good Evening to the People Living in the Camp door een gat in het hek dat om een Grieks vluchtelingenkamp was gezet en filmde vervolgens het dagelijks leven buiten de cliché-beelden om.
Korte-filmliefde is...
De typische IFFR korte-filmbezoeker is hersengymnast en rasavonturier. Het mooie van de keur aan korte-filmprogramma’s is dat ze zo divers zijn dat ze altijd verrassen, dat er altijd wel iets bijzit dat bij je smaak past, én dat er ook altijd wel iets is dat je uit je comfortzone haalt, qua inhoud of vorm. Filmtheater Kino is de korte-filmhub waar je op ontdekkingstocht kunt en makers ontmoet. Of duik een dag onder in de altijd snel uitverkochte korte-filmmarathon.
Kort lontje
De beste nieuwe korte films belanden in de Ammodo Tiger Short Competitie. Ook daarin onconventioneel engagement, met onder andere het vreemd-poëtische The Craft, over een invasie van buitenaardse wezens. Monira Al Qadiri koppelt daarin oud homevideo-materiaal aan haar kindertekeningen tijdens de Iraakse invasie van Koeweit. De Britse Heather Phillipson maakte met What’s the Damage een spetterende anti-patriarchale scheldkannonade van computer-animaties waarbij de tampons, Trump-toupetjes en het menstruatiebloed je om de oren vliegen. De Pool Arthur Žmijewksi, van wiens werk op IFFR een overzichtsprogramma wordt vertoond, filmt in Glimpse vluchtelingen op zwijgend, zwart/wit 16mm-materiaal. We zien hoe hij schoenen en bezems uitdeelt, en zo de kijker uitdaagt om na te nadenken over in hoeverre vluchtelingen daadwerkelijk worden geholpen.