Tien filmtips voor IFFR 2023

De gescheiden Calum is met zijn elfjarige dochter Sophie op vakantie in Turkije. De twee hebben het schijnbaar naar hun zin, maar zijn vaker in het naburige all-inclusive hotel te vinden, dan in hun eigen, nogal armoedige onderkomen. En er broeit iets bij Calum, al moet de kijker zelf uit snippers informatie – een sombere blik, spugen tegen zijn evenbeeld in de spiegel, een kort inkijkje in zijn heftige verleden – opmaken wat dat zou kunnen zijn. Sterk filmdebuut van de Schotse schrijver/regisseur Charlotte Wells, die in dit ogenschijnlijk alledaagse familiedrama langzaam maar vol zelfvertrouwen toewerkt naar het levensechte en aangrijpende slot.
(Gerhard Busch)

Kijk op IFFR.com voor meer info en tickets

Onder premier Margaret Thatcher wordt in Groot-Brittannië in 1988 Sectie 28 van kracht, die bepaalt dat het op scholen verboden is om ‘homoseksualiteit opzettelijk te bevorderen of materiaal te publiceren met de bedoeling homoseksualiteit aan te moedigen.’ Daarom houdt gymlerares Jean haar lesbische geaardheid angstvallig verborgen voor de collega’s op school. Maar haar dubbelleven komt onder druk te staan wanneer Jean een van haar pupillen tegenkomt in de gaybar waar ze vaak naartoe gaat. Intelligent en zelfbewust speelfilmdebuut van Oakley, die Jean (knap gespeeld door Rosy McEwen) de hele film lang stevig onder druk zet, maar haar nooit een simpele uitweg biedt. Voor wat het waard is: Sectie 28 werd in 2003 opgeheven.
(Gerhard Busch)

Kijk op IFFR.com voor meer info en tickets

Wanneer de twaalfjarige Dalva uit huis gehaald wordt kleedt en gedraagt ze zich als een dame’tje. Al snel wordt duidelijk waarom dat zo is. Ze werd jaren misbruikt door haar vader, die haar weghaalde bij haar moeder en Dalva ‘opvoedde’ alsof ze zijn vrouw was. In het opvanghuis waar Dalva terechtkomt kan het deprogrammeren beginnen. Sterk debuut van de Belgische Emmanuelle Nicot, die in de jonge Zelda Samson de perfecte vertolker vond voor de zware hoofdrol van de weerbarstige en getraumatiseerde Dalva. Winnaar van de FIPRESCI-prijs op Cannes 2022.
(Gerhard Busch)

Kijk op IFFR.com voor meer info en tickets

Circusezel EO (vertolkt door zes verschillende ezels) wordt door dierenactivisten bevrijd en maakt tijdens een avontuurlijk leven kennis met de vele gezichten van de mens. EO werkt op een zorgboerderij, wordt op transport gesteld, belandt in een paardenkliniek en in de paradijselijke tuin van een Italiaanse villa, waar grappig genoeg filmster Isabelle Huppert in een bijrolletje opduikt. In lyrische, roodgekleurde sequenties met intense muziek droomt EO van zijn circusvriendin Magda, heeft hij een nachtmerrie over een robotdier, doolt hij rond in een surrealistisch sprookjesbos. Pure filmpoëzie van de vermaarde Poolse filmvernieuwer Jerzy Skolimowski, bekroond met de juryprijs in Cannes.
(Karin Wolfs)

Kijk op IFFR.com voor meer info en tickets

Daigo Matsui (Japanese Girls Never Die, Just Remembering) is een van de voornaamste Japanse filmmakers van de laatste tien jaar, maar buiten eigen land nog vrij onbekend. In het charmante Hand portretteert hij een jonge vrouw die al sinds haar tienerjaren uitsluitend het bed deelt met oudere mannen. Ze is zelfs zo gefascineerd door hun kwetsbaarheid dat ze al haar veroveringen verzamelt in een plakboek. Maar dan valt ze tot haar eigen verbazing voor iemand van haar eigen leeftijd en volgt een tweede seksuele ontdekkingstocht. Eigenzinnig, humoristisch en opvallend teder erotisch drama, gemaakt ter ere van het vijftigjarig bestaan van de Roman Porno-reeks van Nikkatsu. Dat zijn films die in korte tijd met een beperkt budget worden gemaakt en waarin elke tien minuten minstens één seksscène moet plaatsvinden. Hand voldoet daaraan, maar uiteindelijk gaat de film vooral over intimiteit en liefde.
(Jelle Schot)

Kijk op IFFR.com voor meer info en tickets

In het voorjaar van 2020, toen het coronavirus zich verspreidde, werd in India een van de strengste lockdowns ter wereld ingevoerd. Tientallen miljoenen arbeiders, onder wie veel migranten, kwamen plots zonder werk en inkomen te zitten. Toen bleek dat de omstreden regering van Narendra Modi daar weinig aan zou doen, werden overal in het land burgerinitiatieven georganiseerd. Deze boeiende docu zoomt in op een paar verrassend succesvolle acties, die Indiërs van heel verschillende achtergronden samenbrengen. Dat geeft de film een prettig feelgoodrandje, al overheerst ten slotte toch een gevoel van verontwaardiging.
(Rick de Gier)

Kijk op IFFR.com voor meer info en tickets

Vijftiger Felice (een uitstekende Pierfrancesco Favino) keert na veertig jaar in Egypte terug naar zijn geboorteplaats Napels. Hij bezoekt zijn bejaarde moeder, loopt kleurrijke oude bekenden tegen het lijf. Maar wat komt hij nu precies doen, en waarom bleef hij zo lang weg? In deze heerlijk melancholieke verfilming van een roman van Ermanno Rea wordt de waarheid geduldig onthuld, terwijl de spanning steeds verder wordt opgevoerd. De vraag wat de film uiteindelijk zegt over nostalgie, kan een boeiend nagesprek opleveren.
(Rick de Gier)

Kijk op IFFR.com voor meer info en tickets

Universiteitsprofessor Rama is aanwezig bij rechtszaak tegen de Senegalese Laurence (een uitstekende Guslagie Malanda), die haar vijftien maanden oude baby heeft vermoord. Iets wat de welbespraakte Laurence – ze studeerde filosofie – niet ontkent, maar toeschrijft aan hekserij en hallucinaties. Intrigerend rechtbankdrama, waarin het niet draait om de uitspraak, maar om de verhalen van alle betrokkenen. Wat alles bij elkaar een fascinerende film oplevert over moederschap, klasse, en etnische & culturele verschillen. Fictiedebuut van documentairemaker Alice Diop, gebaseerd op proces waarbij ze zelf aanwezig was. Winnaar van (onder veel meer) de Zilveren Leeuw – zeg maar de tweede prijs – op Venetië 2022.
(Gerhard Busch)

Kijk op IFFR.com voor meer info en tickets

Op de set van Andrea Arnolds American Honey (2016) raakte actrice Riley Keough bevriend met twee inheemse Amerikanen uit het Pine Ridge-reservaat in South Dakota. Samen schreven ze het scenario voor dit grimmige coming of age-drama, over twee Lakota-jongens die in armoede opgroeien in Pine Ridge en al hosselend proberen geld te verdienen. Zo denkt de naïeve en impulsieve 23-jarige Bill goud in handen te hebben met het fokken van poedels, terwijl de 12-jarige Matho zijn eerste stappen in de drugshandel zet. Hoopvol is het niet, het beeld dat War Pony schetst van het leven in het reservaat, maar wel oprecht en authentiek. Complimenten ook voor de indrukwekkende cast, waarvan het merendeel nog niet eerder acteerde. In Cannes bekroond met de Camera d'Or, de prijs voor het beste debuut.
(Jelle Schot)

Kijk op IFFR.com voor meer info en tickets

Op het gelijknamige toneelstuk van Samuel D. Hunter gebaseerd drama over Charlie, een driehonderd kilo zware man die zich letterlijk aan het doodeten is. Hij is de walvis uit de titel, al slaat de titel ook op de walvis uit Moby Dick, het boek dat een belangrijke rol speelt in de film. Tikje melodramatisch – zoals wel vaker bij de films van regisseur Darren Aronofsky (Requiem for a Dream, The Wrestler, Black Swan) – maar zonder meer aangrijpend. Met uitstekende rollen van Brendan Fraser als Charlie, Stranger Things-actrice Sadie Sink als zijn boze dochter, en vooral Hong Chau als verzorger Liz, die gek is op Charlie, maar ook de bergen voedsel voor hem koopt die zijn dood kunnen betekenen.
(Gerhard Busch)

Kijk op IFFR.com voor meer info en tickets