Twintig filmtips voor IFFR 2020

Ema (Pablo Larraín)
Intrigerend en hypnotiserend portret van danseres Ema (Mariana Di Girolamo, met platinablond, achterovergekamd haar), die haar geadopteerde zoontje eerst teruggaf aan de instanties, maar nu weer terug wil. Daarbij is ze bereid alles en iedereen te gebruiken, haar chaotische ex (Gael García Bernal, als de baas van haar hippe, reggaeton-dansgroep), de nieuwe ouders van haar zoontje, én een vlammenwerper. Meer een stunt dan een realistisch drama van de Chileense regisseur Larraín (Tony Manero, Jackie), maar de energie en aantrekkingskracht van Ema laten uiteindelijk ook de kijker niet onberoerd.
Klik hier voor meer info en tickets

Matthias & Maxime (Xavier Dolan)
Matthias (Gabriel D'Almeida Freitas) en Maxime (regisseur Dolan zelf) kennen elkaar al jaren en zijn onderdeel van een hecht groepje vrienden. Maar hun vanzelfsprekende vriendschap verandert op slag wanneer ze voor een filmpje, en een beetje voor de grap, hartstochtelijk met elkaar moeten zoenen. Zoveelste fraaie relatiedrama is alweer nummer acht van de nog steeds jonge Canadese regisseur Dolan (1989). Misschien niet zijn beste, maar M&M zit vol energie en levenslust en is duidelijk een heel persoonlijke film van Dolan, die ook het scenario schreef. En de film monteerde, produceerde, de kostuums ontwierp, etc etc.
Klik hier voor meer info en tickets

Les misérables (Ladj Ly)
Op de eerste dag van politie-inspecteur Ruiz (Damien Bonnard) in de Parijse buitenwijk Montfermeil – waar Victor Hugo zijn beroemde roman Les misérables situeerde – gaat het gelijk goed mis. Deze sterke toevoeging aan het Franse banlieu-genre wordt nooit melodramatisch of voorspelbaar, en laat mooi zien hoe makkelijk de vlam in de pan kan slaan in wijken waar onderhuidse spanningen en armoede de sfeer bepalen. Speelfilmdebuut van de in Mali geboren Ly, die de film baseerde op zijn gelijknamige korte film uit 2017. Genomineerd voor de Oscar voor Beste niet-Engelstalige film.
Klik hier voor meer info en tickets

Moffie (Oliver Hermanus)
Zuid-Afrika, 1981. De 18-jarige Nick (Kai Luke Brummer) is dolblij dat hij het ouderlijk huis verlaat. Eindelijk ver weg van zijn dominante vader. Maar waar hij heen gaat – het leger, in training tegen de communisten en het ‘zwarte gevaar’ in Angola – is het niet veel beter. Zeker niet voor een stiekeme ‘moffie’ (=mietje) zoals Nick. Moffie is een indringend, psychologisch portret van een jongeman vol zelfhaat. Geregisseerd door Oliver Hermanus, die in 2011 naam maakte met het harde verkrachtingsdrama Skoonheid.
Klik hier voor meer info en tickets

Moving On (Yoon Dan-bi)
Fraai familiedrama uit Zuid-Korea waarin twee kinderen samen met hun vader intrekken bij hun hulpbehoevende opa. Kort daarna volgt tante, die na haar scheiding ook op zoek is naar een nieuw onderkomen. Debuterend regisseur Yoon laat de grote gebaren en heftige emoties achterwege en kiest in plaats daarvan voor een reeks verterende scènes: niet voor niets werd Moving On door de internationale pers al meermaals vergeleken met het werk van Kore-eda Hirokazu, de Japanse grootmeester van het genre. Winnaar van meerdere prijzen in Busan.
Klik hier voor meer info en tickets

Muidhond (Patrice Toye)
Deze Vlaamse verfilming van de Nederlandse roman van Inge Schilperoord vraagt nogal wat van de kijker: sympathie voor een pedoseksueel. Schuwe twintiger Jonathan (knappe rol van Tijmen Govaerts) is beschuldigd van kindermisbruik maar mag de gevangenis uit wegens gebrek aan bewijs. Thuis bij zijn moeder, in een deprimerend appartementje aan de kust, probeert hij zijn leven op de rit te krijgen, wat wordt bemoeilijkt door een tienjarig buurmeisje dat toenadering zoekt. Regisseur Toye (Rosie) houdt het drama aangenaam klein terwijl ze de ongemakkelijke spanning steeds verder opvoert – onverschrokken, maar ook met veel tact en mededogen.
Klik hier voor meer info en tickets

Fire Will Come (Olivier Laxe)
De veroordeelde brandstichter Amador wordt na jaren gevangenschap vrijgelaten en keert terug naar zijn oude moeder, die hoog in de bergen in een huisje in Galicië woont. Daar glijden zijn dagen voorbij met kleine, huishoudelijke klusjes, totdat er in de omgeving een grote bosbrand woedt en de ogen van alle dorpelingen in Amadors richting gaan. Poëtische vertelling, vol prachtige beelden en persoonlijke herinneringen van regisseur Laxe (Mimosas), die opgroeide in het gebied. Geen symfonie, maar betoverende kamermuziek. In 2019 winnaar van de Juryprijs in het Cannes-programma Un certain regard.
Klik hier voor meer info en tickets

First Love (Miike Takashi)
Heerlijke, chaotische, maar tegelijk soepele yakuzafilm van veelfilmer Miike over jonge bokser die zich over ontsnapte jonge vrouw ontfermt, en zo te maken krijgt met Japanse en Chinese gangsters, corrupte politie-inspecteurs en veel erger nog, zijn eigen geweten. Vanwege de puberale humor en harde actie worden Miike’s films wel vaker omschreven als Tarantino-esk, maar First Love is film nummer honderdzoveel voor Miike (1960), en Tarantino is pas bij nummer negen.
Klik hier voor meer info en tickets

The Lighthouse (Robert Eggers)
New England, 1890. Vuurtorenwachters Thomas (Willem Dafoe) en Ephraim (Robert Pattinson) zullen samen een maand moeten doorbrengen in een verlaten vuurtoren op een afgelegen eiland. Wat uitmondt in een onvergelijkbare battle of wills, waarbij koortsdroom en werkelijkheid regelmatig in elkaar overvloeien. Eggers, die het scenario samen met zijn broer Max schreef, koos voor zwart-wit en schreef de rollen van Thomas en Ephraim met Dafoe en Pattinson in gedachten. The Lighthouse is heel anders van toon (veel luider en barokker) dan Eggers’ debuutfilm, culthit The VVitch: A New-England Folktale (2015), maar even beklemmend en unheimisch.
Klik hier voor meer info en tickets

Little Women (Greta Gerwig)
Zoveelste verfilming van het wereldberoemde boek van Louise May Alcott weet desondanks geheel eigen draai te geven aan het bekende verhaal over een verarmd bourgeois-gezin ten tijde van de Amerikaanse Burgeroorlog. Aspirant-schrijver Jo (Saoirse Ronan), een van de vier zussen in het gezin, staat nog steeds centraal, maar regisseur Gerwig (die ook het scenario schreef) toont opvallend veel begrip voor de ambitieuze Amy (Florence Pugh), die in vorige versies steevast de ‘foute zus’ was. Genomineerd voor zes Oscars, waaronder – terecht – voor beste hoofdrol (Ronan) en beste bijrol (Pugh).
Klik hier voor meer info en tickets

One Day in the Life of Noah Piugattuk (Zacharias Kunuk)
Verfilming van een historische ontmoeting uit 1961, op de desolate Arctische sneeuwvlakte, tussen Inuït-oudste Noah Piugattuk en een Canadese overheidsvertegenwoordiger. Die laatste wil Piugattuk overhalen zich ergens permanent te vestigen. Het levert een prachtig geschoten, absurdistisch gesprek op, waarin verschillende wereldbeelden botsen. Van een zelfbewuste Inuït en een badinerende witte man die ‘wil helpen’ waar geen hulp nodig is. Deze humorvolle metafoor voor kolonisatie, van de hand van Inuït-regisseur Zacharias Kunuk (Atanarjuat, 2001), was Canada’s officiële inzending voor de Biënnale van Venetië.
Klik hier voor meer info en tickets

Paradise Drifters (Mees Pijnenburg)
Na het overrompelende tv-drama Geen koningen in ons bloed (Gouden Kalf in 2015) richt Pijnenburg zich in zijn eerste speelfilm andermaal op getroebleerde familiebanden. Paradise Drifters volgt de levens van drie losgeslagen tieners (Chloe, Lorenzo en Yousef), van wie de paden elkaar bij toeval kruisen, waarna ze samen afreizen naar Spanje. Fragmentarisch verteld, waardoor de hand van de regisseur altijd voelbaar is, maar zo mooi gedoseerd dat de lotgevallen van het drietal je al vanaf de eerste minuten aangrijpen.
Klik hier voor meer info en tickets

Proxima (Alice Winocour)
De Franse astronaut Sarah Loreau gaat mee met een missie naar Mars, maar dat betekent wel dat ze haar dochter Stella een jaar lang niet zal zien. Winocour vinkt verschillende feministische thema’s af – onwillige ex, macho mannelijke collega’s, extra inzet om te laten zien dat je gelijkwaardig bent – maar wordt nooit voorspelbaar of prekerig. En het kloppende hart van de film is de relatie tussen Sarah en haar achtjarige dochter Stella, die zeer geloofwaardig worden neergezet door Eva Green (die in deze film naast Frans ook Engels, Duits en Russisch spreekt) en de jonge Zélie Boulant.
Klik hier voor meer info en tickets

The Wild Goose Lake (Yi'nan Diao)
Mooie mix van melodrama, misdaadfilm en film noir, over gangster Zhou Zenong, die op de vlucht is voor zowel de politie als rivaliserende gangsters. Hij wordt bij zijn vlucht – de film is in feite een lange achtervolging – geholpen door femme fatale Liu Aiai. Zij is zelf ook op de vlucht, maar dan voor het machismo van de mannenwereld waarin ze leeft. Regisseur Diao (Black Coal) maakt het de kijker met zijn springerige montage en elliptische vertelstijl niet altijd even makkelijk, maar volhouden loont, want de sfeer is in de film belangrijker dan plot en The Wild Goose Lake zit vol prachtige actiesequenties.
Klik hier voor meer info en tickets

Uncut Gems (Joshua en Benny Safdie)
De New Yorkse juwelier Howard Ratner leeft zijn leven in de hoogste versnelling. Hij heeft een gezin, aanzien, en een goed lopende zaak, maar is altijd op zoek naar een nieuwe deal of de volgende kans. Hij houdt zoveel bordjes in de lucht, dat het een kwestie van tijd is tot er eentje valt. Wat grandioos gebeurt in deze intense instantklassieker van de broertjes Safdie (Good Time). Zonder de kijker maar een seconde rust te gunnen slepen zij hun hoofdpersonage van cruciale ontmoeting naar cruciale ontmoeting. En in Adam Sandler vonden zij hun ideale hoofdrolspeler. Altijd opgefokt, panisch en uitgelaten. Maar waar hij daarmee in zijn meeste films irriteert, weet hij nu – uiteindelijk – te ontroeren.
Klik hier voor meer info en tickets

Yellowing (Chan Tze-woon)
Documentaire over de Occupy Central-protesten die in 2014 in Hongkong plaatsvonden, waarbij gedurende 79 dagen gedemonstreerd werd tegen het inperken van de democratie en bemoeienis vanuit Beijing. Filmmaker Chan (1987) volgde wekenlang verschillende demonstrerende studenten die – en dat is behoorlijk verfrissend – niet tot de leiders van de protestbeweging behoorden. Heftig zijn de scènes waarin ze belaagd worden door de politie, maar vooral de stillere momenten waarin de jongeren hun dromen en ambities voor de toekomst bespreken maken indruk. Onderdeel van het themaprogramma Ordinary Heroes: Made in Hong Kong, waarin films verzameld zijn die ‘de politieke, sociale en economische spanningen blootleggen die de stad nu verscheuren’.
Klik hier voor meer info en tickets