Joanne Tucker, geboren in de Verenigde Staten, werkte als verslaggever en producer bij de BBC en daarna bij de Arabische omroep Al Jazeera. Op het IDFA is haar twee uur durende film Breakdown te zien, een uiterst kritische analyse van het huidige Amerika, dat zijn idealisme verloren lijkt te zijn. Vijf vragen aan Joanne Tucker.
Waarom moet iedereen tijdens het IDFA uw film gaan zien?'Ik denk dat
Breakdown heel relevant is voor de tijd waarin we leven. Wat je nu ziet in de
wereld, is een ineenstorting van de Amerikaanse buitenlandse politiek, van de
New World Order van Bush, een ineenstorting van culturen door de 'botsing tussen
beschavingen' van het oosten en het westen. En een toenemend ongenoegen over
het feit dat de rijken rijker worden en de armen armer. Je ziet een sterke
polarisatie. Tegelijkertijd lijkt er een postieve tegenbeweging op gang te komen
, van een groot deel van de wereldbevolking die vindt dat er in de 21e eeuw geen
onnodige oorlogen gevoerd mogen worden. Dat zie je aan de vele wereldwijde
demonstraties. Ik denk dat het ook een film is die de discussie naar een hoger
plan trekt, omdat er heel intelligente mensen aan het woord komen.'
Wat
wilt u per se gaan zien op het IDFA, of wat is het mooiste dat u al gezien
heeft?'Als journalist die zich vooral met oorlog bezighoudt, wil ik graag Gitmo
: The New Rules of War zien, die lijkt me heel fascinerend, Target: Reporters in
Iraq en 5 Days van Yoav Shamir. Verder vind ik dat er meer films zouden moeten
zijn die Hollywood-achtig entertainment brengen maar niet met Hollywood-inhoud.
Zo'n film als Sisters in Law, waarin de personages centraal staan, is daar een
voorbeeld van. The American Ruling Class kan ik ook aanbevelen, een film over
wat begrippen als vrijheid en democratie in de praktijk betekenen. Maar ik ga
vooral de documentaires bekijken over Afghanistan, Irak en over de botsingen
tussen de islam en het westen.'
Wie zijn uw helden of voorbeelden?'Een
belangrijke filmmaker is uiteraard Michael Moore, hoe je ook over hem denkt, hij
is baanbrekend geweest. Maar de mensen die ik bewonder zijn vooral
verslaggevers. Mensen die hun nek uitsteken en principieel zijn. De bedrijven
waar ze voor werken zijn niet zo moedig, maar omdat die verslaggevers populair
zijn, kunnen ze zich meer veroorloven. Mensen als Terry Lloyd van ITN, die in
Irak weigerde om een 'embedded' journalist te zijn, wat hem zijn leven kostte;
Bill Neilly van ITN; bij de BBC mensen als Matt Fry, Jeremy Bowen en Hilary
Anderson; Tayseer Allouni, met wie ik bij Al Jazeera gewerkt heb, die in Spanje
is gearresteerd wegens collaboratie met Al-Qaeda, maar in werkelijkheid één van
de aardigste mensen ter wereld is. Het zijn verslaggevers die de waarheid boven
tafel halen, en dat is heel wat anders dan een interview doen met de
woordvoerder van de regering.'
Wat wordt uw volgende project?'
Breakdown is gemaakt vanuit een kritisch Amerikaans perspectief. Ik wil nu graag
een film maken vanuit het andere perspectief, de andere kant van de wereld.
Vooral met mensen uit de Arabische wereld. Het tweede project is een onderzoek
naar het effect van globalisering. Brengt het harmonie, meer gelijkheid en
gelijke mogelijkheden voor iedereen met zich mee, of chaos, een grotere kloof
tussen armen en rijken en ellende? Beide zijn in een vergevorderd stadium,
alleen moet de financiering nog rond komen.'
Over vijf, tien jaar tijd
, maakt u uw films dan voor televisie, de bioscoop of internet?'Het maakt mij
niet uit, als mensen ze maar zien. Mensen gaan nu niet twee uur naar een film op
internet zitten kijken, tenzij ze een heel goede breedbandverbinding hebben.
Dus ik denk vooral in de bioscoop, op televisie of op dvd.'