Idee
Fogwill: 'Wat mij vooral bezighield toen ik de film schreef, was de
tendens die je de afgelopen tien jaar ziet in de Argentijnse maatschappij, dat
er een generatie is ontstaan die geen ambities heeft en niet wil werken.
Lusteloze mensen. Het staat los van de economische crisis die heerst. De
junkiemoeder is symptomatisch voor die generatie. Ik ken iemand die zo is als
die vrouw, en ook een kind heeft.'
De moeder
Fogwill: 'Als
actrice schreef ik vaak de stukken waarin ik zelf speelde. In dit geval had ik,
toen ik het scenario geschreven had, niet die behoefte. Het was al intensief
genoeg om mij bij het schrijven in te leven in het personage, ik wilde het niet
ook nog spelen. Maar het duurde een paar jaar voor de financiering rond was, en
in die tijd kreeg ik steeds meer afstand tot het verhaal. Toen kwam de zin terug
om er mee bezig te gaan. Ik heb veel gerepeteerd met de jonge actrice die het
meisje speelt, waardoor het natuurlijk was dat ik toch zelf de moeder ging
spelen.'
Desalvo: 'Ik heb er bij haar op aangedrongen dat zij de rol ging
spelen, omdat ze zo'n personage niet eerder had vertolkt.'
Idolen
Desalvo: 'Mike Leigh. Om de manier waarop hij met acteurs werkt. Ik hou erg van
het realisme in zijn films, die heel zuivere benadering van de werkelijkheid.'
Fogwill: 'Rolf de Heer, omdat hij een heel persoonlijke, eigen manier van een
verhaal vertellen heeft. En verder de groten, zoals Buñuel, Godard en Hitchcock
. In Argentinië vind ik Alejandro Agresti heel goed.'
Ambities
Desalvo: 'Ik praktiseer het hindoeïsme, ik heb geen ambities.'
Fogwill: 'Ik
wil graag mijn nieuwsgierigheid behouden.'
Filmen in Argentinie
Fogwill: 'Zoals overal is het ook in Argentinië moeilijk om echte auteursfilms
te maken, om ze gefinancierd te krijgen. Daar zit geen winst aan. Als
Argentijnse filmmakers hebben we het geluk dat Argentijnse films nu in de mode
zijn. Al kan dat volgend jaar weer voorbij zijn.'
Desalvo: 'Het paradoxale
is, dat het nu juist makkelijker is om films te maken in Argentinië dan voor de
economische crisis. Het geld dat we in het buitenland vinden, is nu in ons land
vier keer meer waard. Dus met een beetje buitenlands geld kun je wonderen doen.'
Fogwill: 'Wij zijn denk ik ook gewend om te knokken voor een plekje op deze
wereld, omdat we het nooit breed gehad hebben. Daardoor zijn mensen
gemotiveerder om met je te werken, ook al verdienen ze er niets mee. Europeanen
hebben meer een afwachtende houding.'
Kept and Dreamless wordt vertoond op
zaterdag 5 februari, 10.00 uur, Cinerama 1