Een dodelijk ongeluk op het voetbalveld zet het leven van een Frans provincieplaatsje op zijn kop. In zijn debuutfilm Un jour d'éte richt Franck Guérin (1972) zich zowel op de politieke als sociale gevolgen van deze tragedie.

IDEE
'Het idee ontstond in Boston, Amerika. Ik moest even weg uit Frankrijk om rustig te kunnen nadenken. Maar toen ik daar zo in mijn eentje zat , moest ik juist weer veel aan Frankrijk denken. Op mijn achttiende verliet ik het Franse platteland, waar ik geboren ben, om film te gaan studeren in de grote stad. Het is geen toeval dat mijn film over een achttienjarige jongen in een Frans provincieplaatsje gaat. En omdat mijn vader in het stadsbestuur zat, kwam ik op het personage van de burgemeester, die zich enorm schuldig voelt over het ongeluk.

WAARGEBEURD
'Het ongeluk in de film is waargebeurd. Of eigenlijk is de film op een aantal verschillende incidenten gebaseerd. Zo kan je in Frankrijk naar de gevangenis gaan als burgemeester als iemand verongelukt op openbaar terrein. Maar het ging me niet alleen om de politieke gevolgen van het ongeluk, ik was ook geïnteresseerd in de persoonlijke gevolgen. Die twee in evenwicht houden was nog een hele klus.'

IDOLEN
Maurice Pialat. Als vijftienjarige zag ik À nos amours. Op televisie, zoals iedereen van mijn generatie film heeft ontdekt via de televisie. Ik vond het een prachtige film, maar vooral omdat de film ging over een meisje van zestien dat de liefde ontdekt . Iets waar ik op dat moment ook zelf heel erg mee bezig was. Een paar jaar later ontdekte ik de film opnieuw. Op de filmschool. Ik was bezig met een cursus over kleur en koos À nos amours. Ik heb de film toen zo'n 20, 30 keer gezien. Pas toen ontdekte ik de moderne cinema als kunst. Verder houd ik erg van Michelangelo Antonioni en, geloof het of niet, John Carpenter. Ik vind het fantastisch hoe hij terwijl hij genrefilms maakt iets over de wereld weet te zeggen.'

AMBITIES
'Ik hoop dat de film het goed gaat doen op het festival, want eigenlijk is de film gemaakt voor televisie. Niet dat ik anders ben gaan filmen voor televisie, want ik dacht, ik maak nu een film, laat ik maar gelijk flink uitpakken. Gelukkig gaf Arte me alle vrijheid. Ik heb de film pas vorige week afgemaakt, en het is nu wachten op een distributeur. En dan hopelijk een nieuwe film. Ik weet nog niet goed wat, maar ik zou wel een genrefilm willen maken, een thriller ofzo, en daar dan iets van mezelf aan toevoegen.'

FILMEN IN FRANKRIJK
'We hebben weinig te klagen in Frankrijk. Ik geloof dat er vorig jaar zo'n 150 films zijn uitgebracht. Maar vergis je niet, het is niet allemaal even goed. Alleen de beste halen het buitenland, de rest zijn hopeloos flauwe komedies.'

Te zien tijdens het IFFR:
Zondag 29 januari, 21.30 uur, Pathé 5
Maandag 30 januari, 13.15 uur, Pathé 5
Woensdag 1 februari, 15.45 uur, Pathé 5
Zaterdag 4 februari, 19.45 uur, Pathé 5