Theo van Gogh maakte er nooit een geheim van dat hij naar Amerika wilde om
remakes te maken van zijn films 06, Blind Date en Interview. Met een
voornamelijk Nederlandse crew, en met Van Gogh zelf als regisseur. De eerste
contacten waren ook al gelegd, toen Van Gogh op 2 november 2004, 911 dagen na de
moord op Pim Fortuyn, door een godsdienstwaanzinnige werd vermoord.
Van
Gogh zal nooit een Amerikaanse film regisseren, maar de drie remakes komen er.
Stanley Tucci maakt een Amerikaanse versie van 06,
Bob Balaban van Blind Date, en Steve Buscemi ontfermde zich over Interview.
Interview - over een ervaren journalist die tegen zijn zin een soapsterretje
moet interviewen - is al af, werd eerder dit jaar vertoond tijdens het Sundance
festival en in Berlijn, en wordt nu uitgebracht in Nederland.
We spreken
acteur/regisseur Buscemi via de telefoon.
Herinnert u zich de eerste
keer dat u Van Goghs Interview zag?
'Dat was nadat hij vermoord was.
De film zelf is hier nooit uitgebracht. Producer Bruce Weiss en zijn Nederlandse
collega Gies [Gijs van de Westelaken-red.] kwamen naar me toe met het plan om
een remake te maken van een van de drie films. Ik heb ze alledrie bekeken en
vond Interview het beste.'
Waarom?
'Wat ik zo goed vond
aan de film is dat het leek alsof ik naar een stel keek dat door een slechte
scheiding heen moet. Hoewel het twee mensen zijn die elkaar voor het eerst
hebben ontmoet is het heel geloofwaardig. Ze zeggen de vreselijkste dingen tegen
elkaar. Willen elkaar echt pijn doen. En dat kan alleen als je gevoelens voor
de ander hebt. Ik heb het er later met Theodoor Holman [die het script schreef-
red.] nog over gehad toen hij hier op setbezoek was. Hij vertelde me dat hij in
sommige scènes opnieuw de scheiding van zijn vrouw beleefde. Dat bevestigde dat
ik op de goede weg was.'
Grappig, want toen Interview in Nederland
uitkwam had iedereen het vooral over de aanklacht tegen de media, en over de
druk van roem...
'Dat zit er allemaal wel in, maar daar gaat het toch
niet echt om. Ik heb ook weinig behoefte om commentaar te geven op de media, of
op het sterrendom. Pierre staat niet voor alle journalisten en Katya niet voor
alle actrices. Het zijn gewoon twee mensen. En als je ze bij elkaar zet gebeuren
er allemaal interessante dingen. Toen ik de originele versie zag was ik
benieuwd wie van de twee zou winnen, want het is natuurlijk een machtsstrijd. En
het knappe van de film is, dat ik dan hoopte dat Katja, en dan weer hoopte dat
Pierre zou winnen.'
U speelt zelf de mannelijke hoofdrol. Waarom?
'Het is een heel interessante rol, maar in het begin zei ik tegen iedereen dat
ik niet wilde acteren, omdat het dan te druk zou worden. Maar mijn vrouw drong
er bij me op aan dat ik Pierre juist wel moest spelen.'
Hoe
overtuigde ze u?
'Ze kent me gewoon te goed. Ze wist dat ik al op het
allereerste moment dat ik van het project hoorde aan mezelf dacht als Pierre.
Het komt niet vaak voor dat ik een rol als deze kan spelen. Het zou stom zijn
geweest als ik die kans had laten lopen.'
De andere hoofdrol is voor
Sienna Miller. Wat maakte haar zo geschikt als Katja?
'We hadden een
heel korte lijst met actrices die we de rol wilden aanbieden. En zij was
eigenlijk degene van wie ik het minste wist. Ik wist alleen dat ze kleine rollen
in Alfie en in Layer Cake had gespeeld. Ik huurde beide dvd's en was onder de
indruk van haar acteren, maar ook gefrustreerd, want ze was maar zo kort te zien
. Ik heb toen alle extra's van Layer Cake doorgeplozen op zoek naar nog meer
Sienna. En wat me uiteindelijk heeft overtuigd was een achter-de-schermen-
interview met haar. Ze was heel slim, heel anders dan het personage dat ze
speelde, waardoor ik wist dat ze goed kon acteren. En ze had gevoel voor humor.
Wat heel belangrijk was, want dat vond ik ook zo goed in het origineel, dat
creatief beledigen van Pierre en Katja.'
Miller is de laatste tijd
wel erg veel in de aandacht. Zo zou de seks met haar tegenspeler op de set van
Factory Girl echt geweest zijn. Wat denkt u, zal al deze aandacht uw film helpen
, of juist schaden?
'Ze is de laatste tijd inderdaad iets '
overexposed', maar laten we hopen dat de mensen naar de film kijken en dáár over
schrijven, dan zullen ze zien dat ze een goede actrice is.'
U
regisseerde haar, en ook u zelf. Hoe was dat?
'Vermoeiend. Haha. Maar
gelukkig had ik veel hulp op de set. Een van de leuke aspecten van dit project
is dat de meeste mensen die erbij betrokken zijn al eerder met Theo hebben
gewerkt. Ook cameraman
Thomas Kist, die de originele versie van Interview had geschoten. Voor de
remake werkten we op de zelfde manier. Dus met drie handgehouden digitale camera
's tegelijk.'
Had u in Amerika al eens eerder zo gewerkt?
'Mmm, nee. Wel eens met meerdere camera's tegelijk, maar nooit een hele film
lang.'
Beviel het?
'Het duurt even voordat je er aan
gewend bent, want er zijn ineens heel veel lichamen op de set. Drie mensen met
camera's, geluidsmannen. Uiteindelijk wordt het zoiets als een dans. We hebben
vooraf twee weken gerepeteerd, zodat iedereen wist waar we ons zo'n beetje
zouden bevinden, en daarna ging het erg goed. Het is fijn dat je veel vrijer
bent in je bewegingen, dat je niet op bepaalde momenten op afgesproken plaatsen
hoeft te staan vanwege de belichting enzo. De methode die Theo heeft verzonnen
is heel prettig voor acteurs, en als acteur stel ik dat natuurlijk zeer op prijs
.'
Die Hollandse crew was onderdeel van de afspraak. U had niet het
idee dat u iets is opgedrongen?
'Integendeel. Dat was juist de
aantrekkingskracht van de deal. Ik vind het fijn om te werken met mensen die ik
nog niet ken. En nu was het ook nog een soort culturele uitwisseling.'
Heeft u iets geleerd van die culturele uitwisseling?
'Die drie camera
's natuurlijk, en ik ontdekte dat Theo vaak begon met close-ups, terwijl we hier
juist beginnen met de totaalshots en dan langzaam dichter op de huid kruipen.
Tsja... die close-ups. Ik neem aan dat hij dat deed omdat je bij de eerste
opnamen veel meer spontaniteit hebt. En ook veel meer fouten. Maar dat is niet
slecht, want uit fouten kan iets moois voortkomen. Als je andersom schiet, dus
eerst de totaal- en mediumshots, zijn de acteurs zo gewend aan wat ze moeten
doen dat er minder fouten zullen zijn, maar ook minder spontaniteit.'
In Interview zitten we ruim een uur naar twee mensen in een appartement te
kijken, en toch had ik nooit het idee dat ik naar een toneelstuk keek. Hoe kreeg
u dat voor elkaar?
'Sommige mensen waren van tevoren wel bang dat
het saai zou worden, maar ik wist, omdat ik het origineel had gezien, dat die
angst onterecht was. Ik vertrouwde erop dat Thomas er wel voor zou zorgen dat
het er nooit saai zou uitzien.'
U heeft in zo'n negentig films
meegespeeld als acteur, en dit is nu uw vierde film als regisseur. Is de grote
inhaalslag begonnen?'
'Wel nee. Ik zal in bigbudget-films blijven
spelen, zodat ik geld overhoud voor kleinere producties. Ik heb naast de vier
speelfilms ook al verschillende tv-series geregisseerd, waaronder vier
afleveringen van The Sopranos. Maar ik hoef niet per se te regisseren. Ik kies
mijn projecten heel zorgvuldig uit. Het moet wel iets zijn waar ik echt
enthousiast van wordt. Zoals Interview.'