Verreweg de meeste films op het IDFA zien eruit als lange NOVA-items. Interessant door de inhoud, minder door de vorm. Maar in Ditteke Mensinks Farewell is de gekozen vertelvorm minstens zo belangrijk als de inhoud.

De film bestaat louter uit archiefmateriaal over de reis om de wereld door de Graf Zeppelin in 1929. Buiten boord zien we hoe men zich opmaakt voor de Tweede Wereldoorlog. Aan boord zijn we getuige van een geheime liefdesgeschiedenis tussen de Amerikaanse journaliste Grace Drummond-Hay, de enige vrouw aan boord, en haar (veel) oudere collega Karl von Wiegand. De film combineert prachtig het archiefmateriaal met voorgelezen fragmenten uit de dagboeken die Hay bijhield.

Idee?
Mensink: ‘Dertien jaar geleden werkte ik met Gerard Nijssen aan de film Bleekneusje, ook een film met veel archiefmateriaal. Het bleek dat we beiden de wens koesterden om een film te maken die zou bestaan uit 100% archiefmateriaal. Gerard stelde voor een film te maken over Zeppelins wat ik aanvankelijk nogal een jongensonderwerp vond. Toen hij een boek meebracht waar deze reis in voor kwam en deze vrouw werd genoemd, ging het voor mij leven. Ik wilde er een liefdesgeschiedenis van maken tussen Grace en een van de andere passagiers. Later in de research ontdekte we dat er echt een liefdesrelatie gaande was tussen Grace en haar oudere collega Karl von Wiegand. Dat waren allemaal hele krachtige elementen bijeen. De reis, het archiefmateriaal, 1929 en de liefde.’

De dagboekfragmenten worden voorgelezen door actrice Poppy Elliott. Hoe vonden jullie haar en waarom koos je speciaal voor haar?
‘Het is natuurlijk heel lastig als Nederlandse regisseur te weten wat er op de Engelse stemmenmarkt te koop is. Wij vonden haar via een stemmenbureau. Uit 25 stemmen hebben we haar gekozen. Ik was meteen geraakt door haar stem, er klonken emoties in door. Bovendien kon ze mooi aristocratisch spreken. Ik heb nooit spijt van de keuze gehad, want ze heeft het geweldig gedaan.’

Inspiratie?
‘Eerlijk gezegd: Frederic Wiseman, Peter Delpeut, Michael Winterbottom en Jane Campion.’

Ambities?
‘Ik wil nog een tweede roman schrijven en ben bezig mijn volgende films voor te bereiden. Speelfilms maken? Ik zal het zelf niet opzoeken, maar ik zeg nooit nee.’

Een van de programmaonderdelen tijdens dit IDFA is ‘niet normaal’. Heb jij bij het maken van je films ooit gedacht: dit is niet normaal!?
‘Ja, heel vaak. Mijn film maken was een hele klus, een enorme puzzel. Niet normaal zolang als ik er mee bezig ben geweest. Dat geld overigens niet alleen voor mijzelf maar ook voor mijn crew. Maar ik ben altijd tot het laatst toe gepassioneerd en geboeid gebleven.’

Nog te zien tijdens IDFA:
DI 22.15 uur, Munt 9
WO 15.45 uur, Tuschinski 6