Wandelend door de expositieruimte, een half uur voor de officiële opening,
vertelt Dewitte ervan op de hoogte te zijn dat zijn Nederlandse vakgenoot Anton
Corbijn, die vrijdag met zijn tweede speelfilm
The American het Zeeuwse filmfestival opende, negen jaar eerder in dezelfde
galerie zijn werk tentoonstelde. Maar of hij zelf ook droomt van een carrière
als filmmaker? ‘Vraag me dat over tien jaar maar, haha. Maar mijn foto’s zijn
meer opzichzelfstaande beelden. Als fotograaf ben ik vooral visueel bezig, dan
eerder een verhaal te willen vertellen. Ik vind het perfect als iemand zijn
eigen verhaal bij een foto invult.’
De serie (Cineasten) Uit de
Schaduw bestaat uit meer dan 50 portretten van grootheden uit de wereldcinema,
zoals
Alejandro González Iñárritu,
Walter Salles en
Tsai Ming Liang, waarvan twintig in Vlissingen te zien zijn. Het zijn
filmmakers die onder cinefielen en op de internationale filmfestivals overladen
worden met lof, maar zelden in beeld verschijnen. Dewitte haalde ze uit de
schaduw, strak gekadreerd in stijlvol zwart-wit (op een enkele recente
kleurenfoto na) en zonder al te veel opsmuk.
Op een voorzichtig
lachende Iñárritu en de tong uitstekende zigeunercineast
Tony Gatlif na zijn het strenge, serene gezichten die de ruimte domineren.
Intrigerend zijn de kille, soms mysterieuze blikken in de ogen van de
geportretteerden. Franz Marijnen, de Belgische theaterregisseur die Dewitte ooit
vroeg Belgisch aanstormend acteertalent te fotograferen voor de tentoonstelling
Jong!, omschreef hem treffend als een 'ogenfotograaf'.
Tijdens de 12de editie van Film by the Sea (10 t/m 19 september) in Vlissingen is in kunstcentrum deWILLEM3 een expositie te zien van de Belgische fotograaf Kris Dewitte (1967), die vooral bekendheid verwierf met zijn indringende portretten van filmmakers en acteurs als David Lynch en John Malkovich. Met de series (Cineasten) Uit de Schaduw en het ‘work in progress’ Kissing Project, toont Dewitte wederom zijn ‘fascinatie voor de beeldtaal van het witte doek’, zoals het affiche het omschrijft.
Ook
de abstracte achtergronden vallen op. Ondanks dat een groot deel van de foto’s
aan de Côte d'Azur tijdens het filmfestival van Cannes werden gemaakt, is er
geen palmboom, strand of zee op de foto's te zien. Er is slechts één
uitzondering waarbij de lokatie wel degelijk een meer dan abstracte rol speelt.
Dewitte, voor de rest huiverig om te veel van zijn foto's te verklaren, wijst op
het portret van de Iraanse cineast
Mohsen Makhmalbaf: 'De foto is in Brussel genomen, maar als je naar het kale
flatgebouw op de achtergrond kijkt, zou je ook kunnen denken dat Makhmalbaf
ergens in Iran staat.' Maar wie nog beter kijkt, verklapt Dewitte, ziet dat er,
ook al is het logo zeer onscherp, achter Makhmalbaf een FedEx-busje langs rijdt.
Het zijn dit soort kleine details die uitnodigen het werk van Dewitte
aandachtig in een galerij te bekijken, in plaats van in klein formaat in een (
online) filmmagazine. Dewitte: 'Ik wil dat mensen mijn foto's vier of vijf keer
kunnen bekijken, en toch steeds weer iets nieuws ontdekken.'
De
exposities Uit de Schaduw en Kissing Project zijn nog tot en met 31 oktober te
zien in kunstcentrum deWILLEM3 in Vlissingen. Het Kissing Project, een
twintigtal intieme foto's van kussende iconen uit de film- en kunstwereld, is
een 'work in progress' dat voor het eerst, na Osaka, Japan en Knokke, België in
Nederland te zien is.