De film 50/50 is een kankerkomedie. Kan dat eigenlijk wel, een komedie over kanker? Ja, als je maar dicht bij de werkelijkheid blijft. Dat vond tenminste scenarioschrijver Will Reiser, die de film goeddeels baseerde op zijn eigen ervaringen.
Reiser – een goede vriend van komiek Seth Rogen – was 25 toen er bij hem kanker werd geconstateerd. En de kans op overleving was vijftig procent (vandaar de titel). Op het filmfestival van Toronto vertelden Reiser en hoofdrolspelers Seth Rogen (die in feite zichzelf speelt) en Joseph Gordon-Levitt (die het Reiser-personage speelt) over het vinden van de juiste balans tussen kanker en komedie.
Will Reiser: ‘Ik weet nog dat ik, toen ik ziek was, daar niet vaak met Seth over gesproken heb. Daar waren we nog te jong voor. Te respectloos. Dus maakten we de ziekte belachelijk en gebruikten we humor om te verwerken hoe intens het allemaal was .’
Verraadde u de pijn en emoties van de ziekte niet door er een komedie over te schrijven?
‘De film is niet alleen maar grappig. Veel scènes zijn oprecht en emotioneel zwaar. Dat kwam diep van binnen, en dat moest er tijdens het schrijven ook allemaal uit, want daarvoor had ik er nog nooit echt met mensen over gepraat.’
In de film verschillen de stijve Adam en lompe Kyle, de alter ego’s van u en Seth, nogal van elkaar. Je vraagt je bijna af hoe u beste vrienden kunt zijn…
‘We zijn ook heel verschillend. Maar toen Seth en ik elkaar in 2003 op de set van Da Ali G-show ontmoetten, klikte het meteen. In het echt ben ik ook behoorlijk neurotisch en maakt Seth daar graag grapjes over. Maar we geven wel veel om elkaar, en dat zie je ook in de film.’
Scenarioschrijver Will Reiser (50/50) was 25 toen bij hem kanker werd geconstateerd, de kans op overleven vijftig procent. ‘Voor het schrijven had ik er nog nooit echt met mensen over gepraat.’
Joseph Gordon-Levitt als Adam in 50/50
Hoe is het om jezelf gespeeld te zien door Joseph Gordon-Levitt?
‘Het is grappig, want ik zie Adam niet meer als mijzelf. Als ik de film zie, moet ik nog wel eens terugdenken aan toen en schiet ik ook nog wel eens vol, maar als ik kijk, zie ik Joseph. Als kijker identificeer ik me met hem, niet met mezelf.’
Joseph Gordon-Levitt: ‘Het was een geluk dat Will veel op de set was. Ik kon hem vragen stellen en dat hield me eerlijk.'
Met het gevaar dat u hem ging imiteren..
‘Nee, het hielp juist dat ik hem kon vragen wat het betekent om een chemokuur te ondergaan. Hij vertelde me dat het voelt als een enorme kater, terwijl je dan ook nog eens overal pijn hebt en de hele tijd wilt overgeven. Zoiets helpt. En ook dat ik hem kon vragen hoe de ziekte zijn liefdesleven beïnvloedde. Ik weet zeker dat als ik die open gesprekken met hem daarover niet gehad had, ik dat veel voorzichtiger zou hebben gespeeld.’
Heb u zich vooraf nog zorgen gemaakt over de balans in het script?
‘Het voelde vanaf het begin al heel eerlijk. Vaak denken mensen bij een komedie aan flauw en slapstick, maar zo’n soort komedie is dit helemaal niet. Onze film lijkt veel meer op de films van Woody Allen, die over echte mensen gaan met wie je je als kijker kan identificeren. En sommige gebeurtenissen zijn dan grappig .’
Seth Rogen: ‘Toen Will het script schreef, hebben we wel veel gesproken over de dingen die we toen nooit gezegd hebben en natuurlijk wel hadden moeten zeggen. Omdat we de personages diepte wilde geven, moesten we daar toen heel eerlijk over zijn. Kyle voelt nu als een rare representatie van mezelf. Maar dat geldt eigenlijk voor al mijn rollen. Er zitten wel scènes in de film die lijken op waar wij destijds ook doorheen gingen, maar ik geloof toch niet dat ik in het echt zo lomp reageerde als Kyle.’
Jezelf casten als Kyle ligt voor de hand, maar hoe vonden jullie de juiste Adam?
‘Oorspronkelijk zou James McAvoy Adam spelen, maar vlak voor de opnamen moest hij om privéredenen afhaken. Uiteindelijk vroegen we Joseph, omdat hij in sitcoms en komedies had gespeeld en ook in zware, serieuze films. Hij las het script en stapte gelijk in het vliegtuig naar Vancouver, waar ik woon. Daar brachten we samen wat tijd door en besloot hij mee te doen.’
Hoe wist u dat hij de juiste man was voor Adam?
‘Dat wist ik niet. Maar soms moet je een risico nemen.’
U speelt zijn beste vriend. Je moet elkaar dan toch een beetje liggen…
‘Nee hoor, dat kan je heel goed faken (schaterlacht). Ik heb in films wel vaker de beste vriend gespeeld van iemand die ik helemaal niet mag.’