Terwijl de eerste reeks van Penoza een remake krijgt in Amerika, begint op de Nederlandse buis Penoza II. Wat is het geheim van deze ongewone misdaadserie? Scenarioschrijver Pieter Bart Korthuis, hoofdrolspeelster Monic Hendrickx en haar nieuwe vriend in de serie Eric Corton vertellen.

Hij wilde toen hij aan het scenario begon ‘geen Amerikaanse pief-paf- poefserie maken waarbij de kogels je om de oren vlogen,’ zo omschrijft Pieter Bart Korthuis het begin van zijn successerie Penoza. En wat komt er nu? Een remake van de Amerikaanse zender ABC, compleet met prestigieus schrijversteam. Dat het tempo in deze serie (Red Widow) een stuk hoger ligt en het ge-pief-paf- poef dus ook niet van de lucht is, kan Korthuis goed hebben:
‘Toen Penoza een remake in Polen kreeg was dat al superleuk, maar dat ze nu gewoon in de vs met ons materiaal aan de slag gaan – geweldig! En Melissa Rosenberg schrijft het scenario, wow... Zij heeft de allergrootste successen in de bioscoop op haar naam staan en is showrunner bij Dexter geweest. Niet niks dus allemaal. Maar het blijft ook nog een beetje onwerkelijk voor ons. Deze winter of dit voorjaar komt de serie als het goed is op de Amerikaanse tv. Ik ben razend benieuwd.’

Ondertussen is in Nederland Penoza 2 af. Vanaf 25 november zijn Carmen en de rest van de penoze weer wekelijks te zien. Opvallend, aangezien de eerste reeks als een afgesloten verhaal was geschreven. Maar de goede kritieken en hoge kijkcijfers schreeuwden om een vervolg.

Korthuis: ‘Ik was bang dat ik serie 1 niet zou kunnen overtreffen. Nu ik het eindresultaat gezien heb, haal ik opgelucht adem. Penoza 2 is nog mooier, nog rijker. Niet dat we letterlijk rijker waren – integendeel. Maar als je als ploeg langer met elkaar werkt zie je dat de regisseur en de cameraman helemaal op elkaar ingespeeld raken. Zij – Diederik van Rooijen en Willem Helwig – hebben Penoza 2 echt naar een hoger plan getild.’

Onvoorspelbaar
In de eerste serie werd het ene na het andere hoofdpersonage vermoord. Iets wat Korthuis en zijn medeschrijvers nogal eens is opgebroken bij het maken van het vervolg: ‘Doordat ik niet uitging van een tweede reeks, was ik bij seizoen 1 vrij om zoveel mensen dood te laten gaan als ik maar wilde. Allerlei personages met wie je echt hebt meegeleefd werden opeens afgeknald. In de laatste minuut lieten we nog er één, Steven, doodgaan. Helaas ! Want bij het schrijven van seizoen 2 dachten we steeds: hadden we Steven nog maar. We hadden zoveel geïnvesteerd in dat personage... Maar stiekem vind ik dat het ook wel een serie met ballen is daardoor. Penoza is veel onvoorspelbaarder dan je gewend bent.’

Naast die onvoorspelbaarheid zit de kracht van de serie wat Korthuis betreft in het levensechte. Zelfs uit de echte onderwereld krijgen de makers regelmatig complimenten over het realisme. Korthuis: ‘We laten zoveel mogelijk het gewone leven achter de misdaad zien. Maar ook dat misdaad het gewone leven vele malen gecompliceerder maakt. En dat het niet loont. Toch leef je mee met Carmen. Ze doet weliswaar dingen die niet goed te praten zijn, haar drijfveer is een veilige toekomst voor haar kinderen. In Penoza 2 zit Carmen in een verhardingsproces. Je kan het niet eens zijn met haar keuzes, maar je snapt haar wel.’

Kicken
Het personage Carmen kon ze na twee jaar weer vrij gemakkelijk in zichzelf aanboren, vertelt Monic Hendrickx: ‘Toen ik werd gevraagd voor Penoza 2 dacht ik eerst: hè, het verhaal was toch klaar? Maar de set voelde als thuiskomen. Het is een ongelofelijke luxe om zo lang in één rol te mogen zitten. Laat die derde serie dus maar komen!’



Bij het eerste seizoen stond Carmen nog vrij ver van Hendrickx af: ‘Ze was niet iemand die ik zomaar even uit mijn mouw schudde, met die Amsterdamse tongval en die wereld waarin ze leeft die ik helemaal niet ken. Carmen zit weliswaar tegen wil en dank in de criminaliteit, ze is niet alleen maar een brave moeder die het beste voor haar kinderen wil. Ze vindt het ook best wel kicken om dat criminele pad op te gaan. En ze gaat in deze tweede serie nog een stuk verder dat pad op.’

De tegenstellingen worden daardoor scherper in Penoza 2, stelt de actrice: ‘Het kneuterige van Carmens dagelijkse beslommeringen met haar gezinnetje en de veiligheid daarvan komen in groot contrast te staan met de misdaadwereld, waar ze serieuzere stappen in zet. Ze wordt harder tegenover de criminele wereld en zachter, kwetsbaarder tegenover haar kinderen. Haar beide kanten worden extremer . Ondertussen blijft de serie vol dilemma’s zitten. Hoe ontworstel je je aan je familie? Wil je dat wel? En is Carmen een slachtoffer, of zoekt ze de misdaad ook zelf op? Die vraag stelt zij zichzelf ook steeds meer.’

Dat Penoza een Amerikaanse versie krijgt geeft Hendrickx een dubbel gevoel: ‘Ze pakken toch een beetje je rol af. En ze maken het allemaal iets gladder. Ik had liever gezien dat het origineel werd verkocht met ondertiteling. Of dat ik zelf de hoofdrol in de Amerikaanse versie zou mogen spelen. Maar oké, het is natuurlijk wel leuk dat ze het zo goed vinden dat ze er een remake van willen maken.’

Pleurisellende
Verrassende nieuwkomer in Penoza 2 is Eric Corton, die Carmens nieuwe liefde John speelt. Corton is weliswaar opgeleid als acteur en vooral bekend als presentator van muziekprogramma’s op radio en tv. Maar door een rol in de telefilm Laptop (2012 ) werd zijn acteercarrière nieuw leven ingeblazen. Als ware Penoza-fan is Corton dolblij met zijn rol: ‘Het is zo’n echte, rauwe serie zonder opsmuk. Er zit niet één overtollige scène in. En alle personages hebben veel meer “achterkant” dan je in de meeste andere series tegenkomt. Het zijn echte round characters. Iedereen wil wel in Penoza zitten. Ik ben héél trots dat ik mag meedoen.’

Cortons personage John is een vrij gewone man, vertelt hij: ‘Een aardige vent, een weduwnaar. Hij denkt dat het leven hem eindelijk weer een beetje toelacht als hij iets met Carmen krijgt. Maar dan begint de pleurisellende pas goed...’ Hij lacht: ‘Want Penoza is natuurlijk geen leuke serie!’

Na jaren zonder acteerklussen weer op de set staan viel Corton niet mee: ‘Vijftien jaar geleden was er meer tijd en meer geld. Er moet nu harder doorgewerkt worden, dus je moet heel snel kiezen wat je met een scène wil. Ik merkte in het begin dat ik daarin mijn condit ie een beetje was kwijtgeraakt. En ook het feit dat ik met een van de beste actrices van Nederland werkte maakte me aanvankelijk onzeker. Ik heb echt een onmetelijke bult ontzag voor wat Monic kan. Regelmatig stond ik naast de camera naar haar te kijken van: Jezus Christus, wat goed! En dan draait de camera om en dan moest ik daar iets tegenoverstellen, pfff... Maar die momenten bleken ook inspirerend te zijn. Ik heb de eerste aflevering gezien, en het  lukte me best om naar mezelf te kijken.´