Wat is uw favoriete Nederlandse film en waarom?
'
Turks fruit van Paul Verhoeven. Het was één van de eerste films die genoot
van een zeker naturalisme in het spel, in vergelijking met wat er voordien in
België en Nederland werd gemaakt. Het onderwerp was hedendaags en de verhaallijn
geloofwaardig, ondanks het uiteindelijk stroperige onderwerp: een vrouw die
terminaal ziek is.
Rutger Hauer en
Monique van de Ven waren zeer authentiek als koppel. Ik hou van outcasts,
koppels die buiten de maatschappij leven. De film is grappig en op momenten heel
ontroerend; soms een tikkeltje vulgair maar nooit plat. Het taalgebruik was
voor ons Vlamingen soms wel erg hard, dat zijn we niet zo gewend. Ook een heel
mooie soundtrack van Toots Tielemans.'
Welke Nederlandse
collega (acteur, regisseur, producent, scriptschrijver) bewondert u en waarom?
'Ik hou erg van
Carice van Houten. Ze is fragiel en tegelijkertijd heel sterk; ze kan
personages neerzetten waarmee ik me verbonden voel. Ze is mooi, grappig, soms
een tikkeltje gestoord; die combinatie prikkelt me. Daarnaast heb ik twee jaar
geleden echt genoten van
Borgman van Alex Van Warmerdam. Ik vond het een uitzonderlijk goed scenario
, heel atypisch. Ook heb ik een grote bewondering voor het werk van
Nanouk Leopold, in het Guernsey.'
Wat is het grote
verschil tussen Nederlandse films en Vlaamse films?
'Ik denk dat
Nederlandse films meer dialoog hebben, en meer character-driven zijn. Terwijl
Vlaamse films meer om een sfeer of een situatie draaien. Daar moet ik wel bij
vermelden dat wij in België helaas maar zelden een Nederlandse film te zien
krijgen in de bioscoop.'
Wat kan de Nederlandse film nog
leren van de Vlaamse Film?
'Over het algemeen vind ik de art
direction van Vlaamse films sterker. Inhoud en vorm zijn op een organische
manier met elkaar verbonden, meestal goed gestileerd en niet te schreeuwerig van
kleur of doordrenkt van een overladen soundtrack. Het is allemaal iets
subtieler en suggestiever.'
Wat is de Vlaamse film die iedere
Nederlander moet zien?
'Hij heeft onlangs in de filmhuizen
gedraaid:
Drift van Benny Vandendriessche. Dat vond ik echt grandioze cinema.
Belangrijk als tijdsdocument is zeker ook
De helaasheid der dingen van Felix van Groeningen. En ten slotte
Rosie van Patrice Toye, één van de Vlaamse films die mij ooit inspireerde om
film te gaan studeren. Die film luidde het begin van de sociale cinema in
België in, zelfs nog voor de gebroeders Dardenne. Prachtig camerawerk trouwens
van
Richard Van Oosterhout, die ook Guernsey deed voor Nanouk Leopold.'
Op het Vlaamse Film Festival worden onze zuiderburen in het zonnetje gezet. VPRO Cinema vroeg vijf Vlaamse regisseurs wat zij van de Nederlandse film vinden. In aflevering 2: Caroline Strubbe, wier poëtische tweede film I'm the Same, I'm an Other draait op het festival, en vanaf volgende week in de filmhuizen. 'Ik hou erg van Carice van Houten. Ze is fragiel en tegelijkertijd heel sterk.'