Veel in de film hangt af van de chemie tussen vader Will (gespeeld door Ben Foster) en de jonge Tom. Op het afgelopen filmfestival van Cannes vertelde regisseur Granik hoe die chemie tot stand kwam: ‘Ik heb ze samen op survivaltraining gestuurd. Die kregen ze van een oud-winnaar van de realityserie Alone. En het helpt als je samen opdrachten moet uitvoeren, of met scherpe messen moet werken. Je moet dan niet alleen goed op jezelf letten, maar ook op de ander. Ze hebben ook samen lange afstanden gelopen, waarbij ze koud en nat werden. Op die momenten moet je er voor elkaar zijn. En voor elkaar verantwoordelijk zijn zorgt voor intimiteit. Wat de basis is van chemie. En dat zie je dan weer terug voor de camera.’
Je hebt een vader en dochter, die jarenlang dicht op elkaar leven. Hoe voorkom je dat zoiets ranzig wordt? Had u moeite met het vinden van de juiste toon?
Granik: ‘Ik heb ooit meegewerkt aan een film over seksueel misbruik en weet je, ik ben zo blij in al die gevallen dat zoiets niet gebeurt. Want het gaat natuurlijk niet altijd mis. En dat wilde ik graag bevestigen in deze film.’
In Leave No Trace zitten überhaupt geen schurken. Waarom niet?
‘Terwijl we met de film bezig waren, tijdens die hele ruk naar rechts, leek het wel alsof er een explosie van schurken was. En van schofterig gedrag. Maar eerlijk gezegd stond ik er helemaal niet bij stil dat ik een film zonder schurken had gemaakt. Een van mijn vrienden las het script en wees me erop. Ze dacht dat dat wel eens een probleem zou kunnen worden en vond dat ze me moest waarschuwen. Toen ben ik me gaan afvragen, bijna als filosofisch vraagstuk, of je heden ten dage überhaupt nog een film kan maken zonder schurk. Want een schurk is de norm, en er is veel druk om aan die norm te voldoen. Dat is ook precies waar ze in mijn film voor op de vlucht zijn. De sociale druk die bepaalt wat ze moeten doen en hoe ze moeten leven. Misschien is die sociale druk wel de schurk in mijn film.’
Maar de mensen met wie Will en Tom in de film te maken krijgen zijn nooit slecht. Iedereen probeert ze te helpen. Dat beurde me enorm op. Het kan toch niet slecht zijn om de goedheid van mensen te tonen?
‘Dat is ook precies wat ik toen tegen mijn vriendin zei! Sinds wanneer is het slecht om goed te doen? Ik kom uit een land [de VS - red.] waarin mensen elkaar continu overhoopschieten. Dus voor mij is het belangrijk een film te maken waarin geen vuurwapen voorkomt. Al was het maar om iedereen eraan te helpen herinneren dat je ook een spannend verhaal kan vertellen zonder dat erin geschoten wordt. Dat je ook geraakt kan worden door iets anders dan kogels. Doordat je een geliefde verliest, bijvoorbeeld, of uit elkaar gaat.’