Jaarlijks reikt een jury van het Nederlands Film Festival de Pathé Tuschinski Film Award uit aan de regisseur van de beste afstudeerfilm. Wij spreken met de drie genomineerde filmtalenten over hun beginnende carrière, visie en dromen voor de toekomst. Met ditmaal Irene Lagendijk over haar documentaire May Divorce Be With You.

Irene Lagendijk (24) groeide op met gescheiden ouders. Ze heeft nog maar weinig herinneringen aan haar ouders samen. In de tragikomische documentaire May Divorce Be With You, haar afstudeerfilm voor AKV St. Joost, laat zij haar ouders scènes uit hun huwelijk naspelen. Lagendijk: ‘Ik wilde dat ze dingen van vroeger gingen naspelen, om mij momenten te laten beleven die ik nooit heb meegemaakt. Maar ik wilde ook een beeld creëren van hoe het had kunnen zijn als ze nu nog samen waren geweest.’

Hoe ben je begonnen als filmmaker?
‘Ik begon toen ik een jaar of veertien was, ik moest toen voor een opdracht van school een filmpje maken. Dat vond ik heel erg leuk en ik merkte dat ik het editen, toen nog met Windows Moviemaker, ook al snel begreep. Daarna maakte ik puur voor mezelf leuke filmpjes, ik was er altijd in mijn vrije tijd mee bezig en uiteindelijk vond ik het zo leuk dat ik hierin een studie wilde gaan zoeken.’

Waarom wilde je een film over de scheiding van je ouders maken?
‘Ik wilde voor mijn afstudeerfilm iets doen dat ik veilig binnen de muren van St. Joost zou kunnen maken. Dat was een hele persoonlijke film, waarbij ik lekker de diepte in kon gaan. De fantasie van mijn ouders samen, die bleef, en het leek me een goed moment om het nu te doen. Maar ik denk niet dat ik ooit nog zo’n persoonlijke film ga maken, hoor.’

Waarom niet? Vond je het lastig dat het zo persoonlijk werd?
‘Ja. Ik zei ook eerst dat de film helemaal niet over mij ging. De film zou over mijn ouders gaan. Pas aan het einde van het hele proces dacht ik: “Ho shit, deze film gaat niet over mijn ouders maar over mij.” Dat vond ik een heel lastig proces, om dat te accepteren, maar dat is uiteindelijk wel de kracht van de film geworden. Mijn ouders hadden dat trouwens al veel eerder door – iedereen trouwens!’

© May Divorce Be With You / Irene Lagendijk

Irene Lagendijk met haar vader voor May Divorce Be With You

Heb je je ouders nog moeten overhalen om mee te werken?
‘Zij zeiden eigenlijk gelijk ja, ik was degene die het lastig vond om het te vragen. Ze vonden het op een bepaald moment ook wel leuk om te doen. Toen was ik even bang dat er misschien te weinig spanning in de film zou komen; een film moet natuurlijk leuk zijn, maar er moet ook een beetje spanning in zitten. In de laatste scène, waarin mijn ouders een gebeurtenis tijdens Vaderdag naspelen, was voor iedereen de spanning wel te voelen. Mijn moeder kreeg tijdens het draaien van die laatste scène er toch een beetje moeite mee. Achteraf gezien vond ze dat het wel meeviel, maar we hebben er nog veel over gesproken. Maar ik denk dat onze band daar alleen nog maar sterker door is geworden.’

Je hebt dus zelf van de film geleerd, maar wat wil je het publiek meegeven met deze documentaire?
‘Toen ik aan de film begon zei ik dat ik de allereerste leuke film over een scheiding ging maken. Een scheiding is natuurlijk nooit leuk, maar wat mijn ouders geprobeerd hebben is de schade te beperken. En daar ben ik hun heel dankbaar voor. Ik wilde dan ook dat zowel de lach als de traan in de film terugkwamen, net als de Rotterdamse humor van mijn familie.’

Een beetje een clichévraag, maar waar heb jij over tien jaar een film over gemaakt?
‘Haha, ook een clichéantwoord dan, maar ik zal wel een beetje een feministisch gedreven film willen maken. Ik ben niet echt een die hard feminist hoor, maar ik geloof wel in de kracht van vrouwen. Of een natuurfilm over paarden ofzo, dat zie ik ook wel voor me.

Dat zijn wel echt twee totaal verschillende onderwerpen
‘Ja, maar dat vind ik dus leuk, iets totaal anders doen. Ik zou echt zoveel mogelijk willen proberen.’

Meer over Nederlands Film Festival