‘Het maakt mij niet uit als ik morgen onder een bus kom. Want ik heb gedaan wat ik moest doen. Dit is mijn levenswerk.’ Zegt de Zweedse regisseur Ninja Thyberg (1984) wanneer ze half oktober in Nederland is voor de promotie van haar debuutfilm Pleasure. ‘Ik wil nog een heleboel meer films maken, maar ik hoop ook dat ik hier nooit meer overheen kom en dat dit de film is waarom ik later herinnerd zal worden.’
Het begin is er, want Pleasure is een hit in het festivalcircuit en wordt geroemd vanwege de eerlijke en niets-verhullende kijk achter de schermen van de porno-industrie. In Pleasure volgen we de negentienjarige Zweedse Linnéa, artiestennaam Bella Cherry, die naar Los Angeles is gekomen om het daar te maken als porno-actrice.
U bent pas 37, waarom ziet u dit als uw levenswerk?
Thyberg: ‘Omdat ik mijn hele leven al met porno bezig ben. Als tiener was ik anti-porno activist. Mijn eerste pornofilm zag ik samen met mijn toenmalige vriendje. We waren alle twee nog maagd en ik ontdekte dat we totaal verschillende verwachtingen van seks hadden. Want hij liet me die film zien en ik snapte meteen wat hij van mij verwachte, terwijl ik me een heel andere voorstelling van mijn eerste keer had gemaakt. Ik besefte toen pas hoe verschillend wij waren opgevoed. Hij had al lang porno gezien met zijn vrienden, terwijl mijn vriendinnen en ik elkaar nog niet eens vertelden dat we masturbeerden.
Ik stoorde me enorm aan de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen in pornofilms, ook omdat ze allemaal gemaakt werden met een male gaze.
In 2013 maakte ik al een korte film over de porno-industrie die ook Pleasure heet. Maar daarvoor had ik alle research thuis gedaan. Ik las boeken, zag documentaires, ging online. Voor de speelfilmversie wilde ik de mensen achter de stereotypen in het echt ontmoeten en besloot ik naar Los Angeles te gaan. Dat was in 2014. Vier jaar lang ben ik met tussenpozen heen en weer naar LA gegaan.’