Al snel blijkt dat de tweelingzusjes June en Jennifer Gibbons (11 april 1963) anders zijn. Ze willen met niemand praten, ook niet met hun ouders, alleen maar met elkaar. En dan nog in geheimtaal. Ze lopen synchroon met elkaar en in hun kamertje leven ze in hun eigen wonderlijke wereld.
Op school in Haverfordwest, Wales, waar ze in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw opgroeien worden June en Jennifer hun hele jeugd gepest en uitgestoten. Omdat ze anders zijn. En ook omdat ze, als een van de weinigen in Haverfordwest destijds, zwart zijn.
Wanneer ze een jaar of achttien zijn – en met drank en drugs in aanraking komen – begaan ze een handjevol kleine misdaden (vandalisme, brandstichting) en worden ze op hun negentiende, als jongste patiënten ooit, opgesloten in Broadmoor, de beruchte Britse psychiatrische inrichting voor de ‘criminally insane’. Waar ze uiteindelijk elf jaar zullen vastzitten. De enige die al die tijd tot ze weet door te dringen is Sunday Times-journalist Marjorie Wallace, die daar in 1986 een boek over zal schrijven, getiteld The Silent Twins.
Dat is ook de titel van de film van de Poolse regisseur Agnieszka Smoczynska (The Lure) die afgelopen mei in Cannes in première ging. VPRO Cinema sprak in Cannes met regisseur Agnieszka Smoczynska en met actrice Letitia Wright (Shuri in Black Panther), die June speelt.
In de media destijds werden de tweelingzussen creepy en weird genoemd, Terror Twins. Jullie doken onder de oppervlakte en wat zagen jullie?
Agnieszka Smoczynska: ‘Heel gevoelige, creatieve, fantasierijke meiden, die als tieners een groot gevoel voor humor hadden en veel van elkaar hielden. Als je even verder kijkt zal je bij elk mens meerdere lagen aantreffen en besef je dat de wereld veel complexer is dan je wordt voorgeschoteld.’
Letitia Wright: ‘Ik wist al lang voordat Aga [=Agnieszka, red.] me benaderde voor de film van hun bestaan. En het klopt wat je zegt, ze werden vaak beschreven als gek en gestoord. En ik voelde toen al dat er iets niet klopte. Dat ze verkeerd begrepen werden. Ik zei ook meteen toen Aga me vroeg, dat ik graag meedeed, maar alleen als ik June niet hoefde te spelen als een weirdo. Want ik vind de zussen niet weird. Ik vind ze erg intelligent en creatief, vernieuwers. De romans die ze toen vooral voor elkaar schreven zouden nu bestsellers worden. Dát wilde ik als actrice laten zien.’