Zombiedrama The Walking Dead is een van de populairste televisieseries ooit. Volgens maker Glen Mazzara schuilt er achter alle bloed en ingewanden een positieve boodschap.

Liefhebbers van bloederig zombiegeweld waren lange tijd aangewezen op louche bioscoopzaaltjes en obscure videotheken, maar de tijden zijn veranderd.
The Walking Dead – een effectieve kruising van zombiehorror en soap – is een van de populairste televisieseries ooit. Dat was afgelopen zomer op de popcultuurbeurs Comic- Con in San Diego overduidelijk. Immense billboards op kantoorgevels, onsmakelijke afbeeldingen op tassen en T-shirts, nagebouwde zombieravages in het centrum, en op straat honderden fans in staat van schijnontbinding.

Op het dak van een sjiek hotel gaven de makers en acteurs van de serie een voorproefje van het aanstaande derde seizoen, dat vanaf deze week ook in Nederland te zien is op FoxLife. We vroegen ‘showrunner ’ – eindverantwoordelijke schrijver en producent – Glen Mazzara wat de zombies toch zo geliefd maakt.



‘Het is een eenvoudig concept met heldere regels,’ verklaart de Walking Dead-maker. ‘Andere fantasyverhalen, bijvoorbeeld over vampiers of tovenaars, hebben vaak een complexe mythologie. Dit is meteen duidelijk: er waart een virus rond dat mensen verandert in vleesetende monsters. Die moet je ontwijken of afmaken. Het heeft haast de eenvoud van een videospelletje.

Daarnaast is er een metaforische lading die aanspreekt. Ik denk dat mensen zich gemakkelijk kunnen voorstellen dat ze in een situatie zouden belanden waarin alles draait om overleving, waarin je elementaire keuzes moet maken die fatale gevolgen kunnen hebben voor jezelf en je geliefden.
In de wereld die wij tonen, ligt alle nadruk op het individu, er is geen overheid of maatschappij om op terug te vallen. Dat biedt een interessante casus – als kijker vraag je je voortdurend af: wat zou ik doen ?’

En hoe komt die kwetsbare mens ervan af in The Walking Dead? Blijft er iets over van zijn humaniteit?
Mazzara: ‘Ik denk dat de serie uiteindelijk een pleidooi is voor menselijke goedheid. Natuurlijk zijn er rotte appels die alleen om zichzelf denken en mensen die in principe goed zijn, maar slechte keuzes maken. Maar in het algemeen geloof ik dat mensen in een dergelijke situatie zich ethisch zouden blijven gedragen. Dat ze zouden teruggrijpen op de orde en waarden waarop onze maatschappij is gebouwd – samenwerking, naastenliefde. Omdat het eind zoek is, zodra je dat loslaat.’

Geweld
The Walking Dead, gebaseerd op een gelijknamige stripreeks, werd aanvankelijk gemaakt door filmregisseur Frank Darabont. Na een geschil met zender AMC werd die halverwege het tweede seizoen vervangen door Mazzara, zijn voormalige rechterhand (zie kader). Heeft Mazzara een ander, eigen stempel op de serie gedrukt, of is het vooral een kwestie van trouw de strips blijven volgen?

‘In grote lijnen blijven we trouw aan de strips, gewoon omdat die heel goed zijn geschreven,’ legt hij uit. ‘Maar op afleveringniveau wijken we daar behoorlijk van af. Het leuke is dat Robert Kirkman, bedenker van de strip, ook als producent en scenarist aan de serie verbonden is. Hij stimuleert ons juist om vaker zelf te verzinnen – de strip kent hij intussen wel, zegt hij dan, die begint een beetje te vervelen.

In het derde seizoen verplaatst de actie zich naar een groot gevangenisterrein waar andere overlevenden wonen. Een heel nieuw decor, dat veel kansen biedt voor nieuwe ontwikkelingen. In de strips wordt het op deze plek pas echt bruut en eng, en dat wil ik graag vasthouden in de televisieserie. Dat zou je mijn stempel kunnen noemen: vanaf mijn eerste aflevering als showrunner heb ik geprobeerd de spanning op te voeren en die niet meer te laten verslappen. The Walking Dead is een horrorserie en die moet dus eng zijn.

Tegelijkertijd is het een uitdaging om de balans te houden tussen horror en menselijk drama. We maken geen exploitatieprogramma met goedkope schokeffecten en over the top geweld; de griezelaspecten moeten altijd in dienst staan van het verhaal en de personages. Uiteindelijk moet het drama zelf voor de echte spanning zorgen.’


_______________________________________
Exit Darabont
Dat The Walking Dead meteen aansloeg, had veel te maken met de maker: Frank Darabont, regisseur van filmhit The Shawshank Redemption. Maar al na anderhalf seizoen werd Darabont onverwacht ontslagen door zender AMC. Aan de kijkcijfers kon het niet liggen, die waren boven verwachting .

Darabont, AMC noch medewerkers van de serie hebben het mysterieuze ontslag toegelicht. Een insider vertelde The Hollywood Reporter dat acteurs een zwijgplicht was opgelegd. ‘En als je in een zombieserie speelt, pas je wel op: voor je het weet laten ze je afmaken.’

Volgens de geruchten was er bonje om geld en vond AMC Darabonts filmische aanpak te traag voor televisie. Nieuwe ‘showrunner’ Glen Mazzara zei totaal verrast te zijn: ‘Ik vond het afschuwelijk voor Frank. En ik raakte in paniek toen mij werd gevraagd hem op te volgen. Als het misging, zou ik voor altijd bekendstaan als die kerel die The Walking Dead verklootte.’ Die angst is onnodig gebleken: het succes van de serie is alleen maar toegenomen.