In Urszula Antoniaks film Nothing Personal speelde u een einzelgänger die
zich alleen tegen wil en dank verbindt aan een man. In The Borgias gaat u juist
heel bewust een verbintenis aan, en wel met een van de machtigste mannen op
aarde: de paus.
Lotte Verbeek: ‘Giulia Farnese is de minnares van de
paus en een echte intrigante. Haar personage gaat over de wetten van schoonheid
en macht. Binnen het kader van wat een vrouw betekende in die tijd, en binnen
de mannenmaatschappij van het Vaticaan, kwam zij een heel end. Farnese zet niet
alleen haar schoonheid volop in, maar praat op een gegeven moment ook mee over
politiek. Dit soort thema’s vertaalt zich moeiteloos naar het heden; of je wilt
of niet, macht en schoonheid zijn nog steeds heel belangrijk natuurlijk. Dat is
ook de kracht van Neil Jordans script.’
Actrice Lotte Verbeek paart haar filmsterrenuiterlijk aan Hollandse nuchterheid. In de geschiedenisfictieserie The Borgias, een grote internationale productie van Neil Jordan, is ze de tegenspeelster van Jeremy Irons.
Guilia
Farnese zegt: 'Als vrouwen hebben we haast niets te zeggen over ons lot. Mannen
wel. En het eindresultaat is dat we elkaar haten. Maar dat zouden we niet moeten
doen.'
‘Laten we uit de situatie waarin we nu eenmaal zitten,
proberen het beste te halen, is haar gedachte. Of je dat nou zen wilt noemen of
juist heel Amerikaans, het is in elk geval een houding van: met de neus vooruit
. Dat mag ik wel.’
Dat filmregisseur Neil Jordan (o.a. The Crying
Game, 1992) u uitkiest, is niet niks. Hoe ging dat?
‘Ik was net “
Shooting Star” (veelbelovende actrice op het filmfestival) in Berlijn geweest en
overwoog om naar Duitsland te verhuizen, toen mijn agent belde: of ik even naar
Boedapest wilde vliegen voor een lunch met Neil Jordan. Ik ben totaal niet met
film opgegroeid en de naam Neil Jordan zei mij niets. Ik was geneigd af te
zeggen; ik had een feestje. Maar mijn agent zei dat ik toch echt moest gaan. Bij
het kennismaken merk je dat hij inschat of je wat bent. Hij had vooral veel
technische vragen: hoe lang ben je, ga eens staan, is je haar altijd rood,
enzovoort. Dat was het. Verder zit het allemaal in zijn hoofd. Ik vind dat wel
een geruststelling: bij een regisseur die te veel communiceert ga ik me afvragen
of hij wel weet wat hij doet.’
De betrokkenheid van grote namen
uit de filmwereld bij televisieseries is soms meer voor de vorm dan wat anders
. Hoe groot is het aandeel van Neil Jordan?
‘Hij is de creatieve
vader, hij schrijft het merendeel van de verhaallijnen en doet minimaal twee
keer per jaar de regie.
Is het belangrijk om in zo’n
televisieserie te spelen? ‘Ja. Een grote serie zoals deze geeft je access;
toegang tot meer, en grotere, rollen.’
U woonde in New York, maar
bent onlangs verhuisd naar Los Angeles. Een strategische zet?
‘Ook. Het
afgelopen jaar heb ik veel gereisd voor werk en daarna dacht ik: pompiedom, waar
zal ik nu eens gaan wonen. Ik kende L.A. van audities, het was me zeer bevallen
. Over het leven hier bestaan veel misverstanden, maar ik woon hier heerlijk,
tussen het groen. In de vier maanden dat ik hier nu ben, heb ik vooral veel
audities gedaan. Ik ben veel afgewezen, wat ik tien keer liever heb dan helemaal
geen kansen krijgen, maar ik heb zelf ook veel projecten afgewezen. Natuurlijk
is dat eng. Kan dat wel, vraag je je af. In Hollywood heerst zo’n gekte in de
jacht op de volgende rol. Er zijn zo veel mensen die er echt alles voor over
hebben. Daar moet je je niet door laten meeslepen. Ik heb besloten: dit is het
pad dat ik volg, en dat blijf ik dan ook volgen. Je houdt de kwaliteit hoog door
te blijven bij waar je in gelooft. Vaak voel je intuïtief wel aan of een
bepaald project je aanstaat. Het straalt toch op jou af, een productie, en als
ik denk: hier wil ik niet bijhoren, dan is het voor mij duidelijk.'
Al nieuwe rollen binnengehaald?
‘Niets is nog zeker. Ik volg momenteel
heel veel les aan de beroemde Actors Studio. Jezelf voortdurend blijven
verbeteren is heel gewoon voor Amerikanen en dat spreekt mij enorm aan. Geweldig
stimulerend.’
Hoe is het om in zo’n grote productie te staan?
‘Op deze schaal werken betekent dat alles top notch is. Van de chauffeur tot de
kapper, iedereen levert topwerk, altijd. Dat tilt je op. Mijn motto is: als
dingen beter kunnen, moeten ze ook beter.’
Hoe is Jeremy Irons
als tegenspeler?
‘Je weet natuurlijk nooit hoe iemand met zo’n status
zich zal gedragen op de set, maar toen we eenmaal aan het werk gingen dacht ik
: halló collega. Hij is niet genoegzaam, maar is juist voortdurend bezig om te
kijken of het nog beter kan, en stelt zich steeds de vraag: waarom doen we het
zo, waarom is dit zo geschreven, is dit het beste. Ik houd me niet bezig met
sterrennamen, maar het is echt te gek om met iemand te werken die zo naar
kwaliteit streeft.’
Seizoen 2 van The Borgias: zaterdag, Nederland 2 , 22.35-23.35 uur.