Woeste natuurpracht, zwoele suspense, zwarte humor, onbeheerste mannen en getraumatiseerde vrouwen – de televisieserie Top of the Lake is een typische creatie van de Nieuw-Zeelandse regisseur/scenarist Jane Campion (The Piano, Portrait of a Lady). En misschien wel haar beste werk tot nu toe. Het grimmige verhaal speelt zich af in een Nieuw-Zeelandse bergdorpje, waar we kennismaken met een geheimzinnige goeroe (Holly Hunter), een invloedrijke crimineel (Peter Mullan) en een eigengereide agente (Elisabeth Moss) die onderzoek doet naar de verdwijning van een twaalfjarig, zwanger meisje. In zes afleveringen van een uur worden de verschillende verhaallijnen op even meeslepende als onvoorspelbare wijze samengevlochten.
In 1990, lang voordat zoiets voor gevierde filmregisseurs bon ton was, maakte Campion ook al eens een miniserie voor televisie: het driedelige An Angel at My Table, voor een Australische zender. Toch had ze nooit zo’n hoge pet op van het medium, vertelde ze tijdens een recent bezoek aan Amsterdam: ‘An Angel at My Table heb ik altijd beschouwd als een film die in drie aktes was opgedeeld. Internationaal is die ook altijd gepresenteerd als speelfilm. Nee, het inzicht dat televisie wel eens interessant zou kunnen zijn, kwam pas veel later. Het moment weet ik nog precies: een jaar of tien geleden stuitte ik thuis tijdens het zappen op de hbo-serie Deadwood. Na een poosje veerde ik verbaasd op en zei: “Dit is ongelooflijk, hoe hebben ze hier ooit financiering voor kunnen krijgen?” Het was zo onvoorspelbaar en humoristisch – veel gewaagder dan wat je meestal in de bioscoop ziet. Dat was echt een openbaring, dat ik dacht: ik wil hier ook aan meedoen.’