Bob Odenkirk is een man met mazzel. Heel veel mazzel. Dat straalt hij uit, en hij zegt het later zelf ook tijdens het interview op de Berlinale. Met verende tred, rank in een strak gesneden pak, komt hij binnen, glunderend. Het zal je maar gebeuren. De rol van je leven, geschreven door niemand minder dan Vince Gilligan en Peter Gould, schrijvers met een onaantastbare reputatie na het weergaloze succes van Breaking Bad.
Better Call Saul speelt zes jaar terug in de tijd; als Jimmy McGill leren we de Saul uit Breaking Bad nu kennen in een origin story, over het vroegere leven van de louche advocaat.
Spin-offs verdienen gepaste reserve – al leerde Fargo de serie dat het toch kan. Maar veel andere voorbeelden zijn er niet. 'Ik snap hoe het mis kán gaan met een spin-off,' zegt Odenkirk, 'maar niet met Vince Gilligan en Peter Gould als schrijvers. Ik ken die jongens, ik weet hoe kritisch ze zijn over zichzelf.' Het idee bestaat al vanaf het eerste begin van Breaking Bad, zegt hij. 'Ik kon eerst niet geloven dat Vince het serieus meende. Maar hij kwam er steeds weer op terug. En al een paar maanden nadat Breaking Bad gestopt was hadden we een overleg over de eerste voorbereidingen.’
De recensies zijn positief. Better Call Saul is weer geweldig geschreven, met een verrassende afwisseling tussen drama en comedy waardoor je als kijker van de ene emotie in de andere schiet. Sympathie voor de underdog die Goodman is, wordt afgewisseld met plotselinge, bevrijdende lachmomenten. Bovendien is de serie visueel een feest.
De nieuwe serie van Vince Gilligan (Breaking Bad) gaat over een klassieke 'schmuck'. Bob Odenkirk kreeg de eer de hoofdrol te spelen. 'Wat is er nou zo leuk aan Saul Goodman? Hij is egoïstisch, hij liegt, hij manipuleert.'
'Ik vind hem helemaal niet zo leuk. Wat is er zo geweldig aan hem?'
Bob Odenkirk is bepaald geen A-lister. Hij was vooral bekend als schrijver; daarin maakte hij carrière, onder andere bij Saturday Night Live, waaraan hij van 1987 tot 1991 verbonden was. Schrijft hij ook mee aan Better Call Saul? 'Nee ik schrijf niet mee, geen woord, en dat wil ik ook helemaal niet. Niet met Vince Gilligan aan boord!'
Wat betekent dit voor uw carrière?
'Natuurlijk zou het mooi zijn als dit deuren opent en ik hierna filmrollen krijg aangeboden. Alle acteurs doen aan carrièreplanning – als ik nu dit doe, dan kan ik daarna ook dat doen, weet je wel. I'm not into that shit. Als ik slim ben, doe ik dit heel erg goed een paar jaar lang. Want beter dan dit is er niet. Kun jij een betere rol bedenken? Een rol die zo rijk is? Die bestaat niet. Om mij zo’n rol te geven, die emotioneel diepgaand is en reikwijdte heeft, dat is weird. Ergens moet iets fout zijn gegaan.'
Hoe kijkt u zelf naar Saul Goodman?
'Ik vind hem helemaal niet zo leuk. Wat is er zo geweldig aan hem? Hij is egoïstisch, hij liegt, hij manipuleert. Ik snap wel waarom hij in Breaking Bad bleef; Vince haatte Walter White na het derde seizoen. Dat heeft hij me zelf verteld. Hij kon niet wachten tot hij klaar was met hem.'
In Breaking Bad bood Saul tegenwicht.
'Jij hebt het over de chemie van Breaking Bad: er is die donkere, akelige wereld en ineens glijdt er zo’n lichtvoetige noot in. In Better Call Saul speelt dat niet. Die serie is als geheel veel lichter, luchtiger en grappiger.'
Misschien dat Gilligan daar wel aan toe was, na Breaking Bad. Dat was een pessimistische verkenning van het machtsthema: de zucht naar macht corrumpeert en verandert mensen in destructieve beesten. Hoewel het onmogelijk is te zeggen waar het verhaal zal eindigen met deze schrijver aan het roer, die over een oneindige verbeelding lijkt te beschikken, begint Better Call Saul als een archetypisch verhaal over de kleine man, de 'schmuck' die worstelt om zijn bestaantje overeind te houden. Opnieuw een klassiek thema, dus. Odenkirk: 'Precies. Hij worstelt, maar hij blijft doorgaan. Dat is meteen ook het enige leuke aan Jimmy, dat hij niet kapot te krijgen is.'
Wat is dan de crux van Saul Goodman?
'De Saul uit Breaking Bad wil maar een ding: geld. Als Jimmy McGill, zoals hij eigenlijk heet en zoals we hem leren kennen in Better Call Saul, wil hij er vooral bijhoren. Hij wil het respect van zijn broer, die werkt bij een gereputeerd advocatenkantoor. Hij wil dat de maatschappij, zoals vertegenwoordigd door deze mannen van stand en aanzien, hem respecteert. Zij vertegenwoordigen in deze serie het oordeel van de wereld. Om die schlemiel te vinden heb ik gezocht naar mijn eigen pijnlijke ervaringen. Natuurlijk heb ik die. Maar aan mijn eigen jeugd had ik niks. Ik groeide op in een niksig, rustig stadje in het Mid-Westen. Een plek waar je vandaan wil om eindelijk eens iets mee te maken.'
Dat, staat wel vast, is gelukt.