‘Wat hij aanhad? Ja, eh… merkkleding, van de sponsors!’
Als kindster Rudy vermist blijkt, treft de politie twee paniekerige ouders aan (Nadja Hüpscher en Ruben van der Meer) die zich meer zorgen lijken te maken om de gemiste schnabbels van hun zingende zoon dan om het kind zelf. De van glitter en glamour vergeven wereld van de elfjarige, half-overspannen Rudy (Kylian de Pagter-Colin) kruist in de nieuwe jeugdserie Rudy’s grote kerstshow het veel rustigere universum van zijn leeftijdgenootje Sara (Noëlle Simson). Ook bij haar thuis draait alles om haar, maar de reden is minder leuk: ze heeft een auto-immuunziekte. Wanneer Rudy per toeval in de auto van Sara’s ouders (Ferdi Stofmeel en Jasmine Sendar) belandt, besluiten die de jongen te ontvoeren, in de hoop met het losgeld Sara’s peperdure behandeling te kunnen betalen.
In de feelgoodfamilieserie Rudy’s grote kerstshow zien we hoe kindster Rudy zich samen met tegenpool Sara ontworstelt aan zijn drukke glamourbestaan. Regisseur Anna van der Heide: ‘Ik heb vaak gezien hoe kinderen veranderen als ze in de spotlights staan.’
‘Bij een kerstserie weet iedereen hoe het afloopt: iets met sneeuw, met familie, met alles komt goed’
Rudy’s grote kerstshow is een dagelijkse, twintigdelige familieserie in kerstsferen; inmiddels een winterse traditie bij NPO Zapp. Anna van der Heide (1978) regisseerde als creative director eerder het succesvolle Vrolijke kerst (2014) voor de VPRO, nu maakte ze – vlak voor de eerste coronagolf Nederland overspoelde – dit nieuwe kerstverhaal. We bellen haar voor een interview over mondkapjes, tijgerouders en de baard in de keel.
Wat trekt u zo aan in een kerstserie?
Van der Heide: ‘Bij een kerstserie weet iedereen hoe het zal aflopen: waarschijnlijk iets met sneeuw, met familie, en met alles komt goed. Ik vind het een uitdaging om vervolgens de weg daarnaartoe zo origineel en eigenzinnig mogelijk te laten verlopen, maar toch recht te doen aan de verwachtingen die het genre oproept.’
Anna van der Heide
Waarom heeft u deze keer gekozen voor een verhaal over een kindster?
‘Tijdens een brainstorm voor de serie bleek dat de schrijvers – Luuk van Bemmelen en Martijn Hillenius – en ik los van elkaar met het fenomeen kindster bezig waren, dus dacht ik: dit moeten we gewoon gaan doen! Als regisseur van jeugdfilms heb ik vaak genoeg gezien hoe kinderen kunnen veranderen als ze eenmaal in de spotlights staan. Hoe moeilijk het is om je onbevangenheid te behouden wanneer er zo veel van je verwacht wordt. En de worsteling van de ouders: je wilt het talent van je kind tot bloei laten komen, maar je wilt ze ook beschermen tegen hun eigen ambities en tegen de veeleisende volwassen wereld waarin ze terechtkomen. Vaak zie je dat zulke ouders eerst eigenlijk heel normale, aardige mensen zijn, die het allemaal leuk en spannend vinden. Maar als hun kind de film eenmaal gedaan heeft, vragen ze meteen: en wat is de volgende stap, de volgende rol? In de serie komt dit gegeven terug in Rudy’s vader, die zijn baan heeft opgezegd om de manager van zijn zoontje te worden. Zijn personage zou trouwens heel makkelijk een soort vervelende tiger dad kunnen worden. Maar Ruben [van der Meer, red.] zet hem zo neer dat je eigenlijk meteen snapt dat die man weliswaar voorbijgaat aan het belang van zijn eigen kind, maar dat ie dit wel vol goede bedoelingen doet. En Ruben kan het vervolgens allemaal zo timen dat je er ook nog hard om moet lachen. We hebben een heel fijne cast, de kinderen voorop. Ik was trouwens wel steeds bang dat Kylian, die Rudy speelt, de baard in de keel zou krijgen; hij was al dertien, inmiddels is hij veertien. Iedere keer als we iets hadden gedraaid met zang en het was gelukt, haalde ik opgelucht adem.’
Noëlle Simson als Sara op de Kerstmarkt
De andere hoofdpersoon, Sara, heeft een auto-immuunziekte. Haar ouders lopen daarom regelmatig met mondkapjes op – een vooruitblik naar de coronapandemie?
‘Nee, dat is het bizarre: dat is puur toeval. De serie was vier dagen voor de eerste lockdown klaar, in maart dit jaar. We hebben heel lang vergaderd over die mondkapjes: dat het er zo raar uitzag, of mensen het wel zouden snappen, of het voor kinderen niet veel te abstract was. Uiteindelijk hebben we toen gekozen voor mondkapjes van de bouwmarkt, want die werkten het best op beeld en ik dacht: ach, alleen mensen in de zorg weten hoe zo’n mondkapje er in het echt uitziet... De actualiteit heeft ons, kortom, keihard ingehaald! Het gedwongen isolement van Sara sluit ook al aan op corona: Sara kan vaak alleen maar met haar vriendinnen kletsen via Skype. Tja. Die auto-immuunziekte in het scenario komt niet uit de lucht vallen: mijn broertje heeft een ingewikkelde hersenaandoening, dus ik ken die eeuwige strijd tussen wat een kind wil en het altijd op de loer liggende gevaar van overbelasting. Het uitgangspunt van de serie is: twee kinderen die allebei het middelpunt zijn van het gezin waarin ze opgroeien. Er wordt van alles van ze verwacht, en daardoor kunnen ze geen van beiden meer ongecompliceerd kind zijn. Ze leven in twee totaal verschillende werelden, die allebei zo hun goede en slechte kanten hebben. En het feit dat hun werelden elkaar raken, brengt ze samen verder. Rudy en Sara leren met vallen en opstaan om zich niet neer te leggen bij de omstandigheden, en om hun lot in eigen hand te nemen.’
Is dat een (kerst)boodschap die u kijkers wilt meegeven?
‘Ho, nee, dat klinkt veel te zijig! Rudy’s grote kerstshow is bovenal een vrolijke, spannende, bingewaardige serie, met een hoog tempo en veel humor. Dit is de kerstserie die ik zelf heel graag aan mijn kinderen en mijn neefjes en nichtjes wil laten zien, waar je met de hele familie naar kan kijken. We zitten nu zo snel allemaal op ons eigen scherm; ik doe het zelf ook, hoor. Maar die gedeelde ervaring van samen kijken en het er dan met elkaar over hebben, is zo mooi. Ik herinner me dat nog heel goed uit mijn eigen jeugd, op zondagochtend voor de buis met Mevrouw Ten Kate of Rembo & Rembo. Hoe ontzettend leuk ik het altijd vond als mijn vader ook uit bed kwam en we er met z'n állen om konden lachen.’