'Er moet iets zijn wat mensen af en toe even vastpakt en een stukje meeneemt , ook al laat je ze onderweg los'. Woorden die bij monde van de in januari overleden Johan van der Keuken volstrekt overtuigend klinken.

Zelf geloofde hij dat foto's niet zo geschikt zijn om mensen tot een reflectieve reis te bewegen. Een foto blijft toch een stuk papier waar je makkelijk aan voorbij gaat. En toch is er weer dat betoverende dat zoveel van zijn werk oproept, wanneer Van der Keuken zijn foto 'Bergen buiten, bergen binnen' toont. Hij houdt de foto op borsthoogte, zodat de camera hem goed kan vangen, maar de afstand is te groot om precies te zien waar Van der Keuken op doelt. Het kalme, symmetrische beeld fascineert echter meteen. Al weet je niet direct wat het is, je zou de foto zo thuis aan de muur hangen en er in weg kunnen denken. Misschien zijn de meeste foto's inderdaad een stuk papier, die van Van der Keuken in elk geval niet.