Kunnen wij tegenwoordig de regisseur nog zien als de drijvende kracht achter een film? Als iemand die in elke film blijk geeft van een artistieke visie? Zulke punten werden aangeroerd in dit laatste 'What (is) Cinema'-debat, met als thema 'Looking for the Auteur'. Hans Beerekamp leidde het gesprek tussen regisseurs Catherine Breillat en Andrew Repasky McElhinney, zanger-filmmaker Tom Barman en critici Kent Jones en Adrian Martin.
Met de vorige avonden in het achterhoofd kondigde Beerekamp aan het wat sneller en amusanter aan te willen pakken. Als aftrapje diende een hitsige Dior-reclame, waarvan het panel de regisseur moest raden. Zodra de naam David Lynch was gevallen zag opeens de helft van de sprekers inderdaad heel wat Lynchiaanse aspecten in het filmpje, van het camerawerk tot de muziek. Was de auteurstheorie hiermee bewezen of weerlegd?
Eenduidige antwoorden kreeg het publiek ook dit keer niet, maar dat was ook niet te verwachten. Doel van de debatten was immers de discussie aanwakkeren en niet smoren met pasklare conclusies. Dus vlogen allerlei mogelijke definities van de term 'auteur' over tafel, en volgde de ene interessante, warrige of niet terzake doende vraag op de andere. Anders dan sommige voorafgaande avonden gingen de sprekers daadwerkelijk met elkaar in discussie, al raakte Breillats tolk meermaals de kluts kwijt, en waagde criticus Martin het een volledig artikel voor te lezen.
Wederom waren er te weinig meningsverschillen om het gesprek werkelijk spannend te maken. Breillats visie vond veel bijval ('Ik ben de film, de film is mijn wezen') en Beerekamp bekende erg te houden van het ouderwetse auteur-idee. Het maakt hem niet uit dat de auteur voor de journalist vooral een concept is om zijn recensie aan op te hangen. 'Ik beschouw het woord auteur als een eretitel,' aldus Beerekamp.
Het publiek kreeg dit keer geen gelegenheid zich in de discussie te mengen. De uitreiking van de verschillende prijzen ging voor. Beerekamp rondde de discussie af, waarna de boel werd opgebroken. Geen al te waardig besluit voor een serie die hoopte op een levendig debat.