Liz Bischof en Sigmar Vriesde zijn twee van de coördinatoren van de tellingen voor de Publieksprijs. Bischof: 'We tellen films die van het afgelopen jaar zijn, die langer zijn dan 60 minuten, en die vóór zaterdag tenminste twee keer draaien. Dit jaar worden 209 films geënquêteerd, twee à drie keer per film.' Vriesde: 'Voor ons is het allerbelangrijkste dat er geen films worden gemist, en dat is op zich al een enorme operatie. We hebben bijna 60 mensen rondlopen, en wij hebben er een dagtaak aan om te zorgen dat die mensen op tijd op de juiste plek zijn, zodat alle films een even grote kans krijgen om in de Top 5 te komen .'

Dagelijks tussen 11.00 en 13.00 is het spitsuur in de telkelder: dan verwerkt het vrijwilligersteam gemiddeld 6000 biljetten met een scheurtje erin ( van 1 = zeer slecht/very bad tot 5 = zeer goed/very good). De deadline van dagkrant The Daily Tiger is om 13.00, vóór die tijd moet alles geteld, opgeteld en uitgerekend zijn voor de nieuwe top 15 van de dag. Met een maximale bezetting en in een kort tijdsbestek moet het dan gebeuren.

Bischof: 'De inzet en betrouwbaarheid van onze vrijwilligers is van cruciaal belang. Het grootste probleem dat we tot nu toe hebben gehad, was toen op één dag drie van onze enquêteurs en tellers ziek waren, en een treinstoring ervoor zorgde dat een heleboel anderen te laat waren. Dan moet je 10, 15 gaten opvullen. Maar verder loopt het zonder noemenswaardige problemen. Tenslotte werken we met ervaren vrijwilligers: sommigen lopen al tien jaar rond bij de Publieksprijs, en op die mensen kun je altijd een beroep doen, ook al hebben ze eigenlijk geen dienst.' Als dank voor hun inzet ontvangen de vrijwilligers een passe-partout, een catalogus, een T-shirt en speciaal cadeau: een step.

Eén verrassing springt er dit jaar voor de coördinatoren uit. Vriesde: 'De documentaire Scratch scoort onverwacht heel hoog, terwijl het onderwerp - hiphop dj's - eigenlijk niet in het filmfestval past. Ik ben zelf met hiphop bezig, dus dat resultaat doet mij ook persoonlijk erg veel plezier. Ik dacht dat het festivalpubliek dit soort dingen niet zou waarderen. Wel dus, en Scratch staat inmiddels op de 6e plaats!'

Uit de opgetelde en gemiddelde stemmen die een film heeft vergaard valt niet af te lezen of (en zoja hoezeer) de publieksmeningen over die film uiteenlopen: een film met alleen maar 3-en scoort hetzelfde als een film alleen maar 5-en en 1-en, maar men mag gerust aannemen dat de tweede dus een stuk controversiëler is dan de eerste. Volgens Bischof komt zo'n 'supersplit' in de praktijk niet voor. 'Meestal zie je een gelijkmatige stemverdeling rond en boven het midden. Heel bijzonder was deze week een exit van No man's land: van de 800 bezoekers was er één die een 'eentje' had gescheurd, en één met een ' tweetje'. Dan kun je wel zeggen dat je een winnaar te pakken hebt. Wat ík controversieel vond was dat vorig jaar voor het eerst een documentaire won, Promises, nota bene met de hoogste score uit de geschiedenis van de Publieksprijs.'