O, wat stortte de internationale filmpers zich destijds verlekkerd op Leonardo DiCaprio. Hij liep op water dankzij Titanic (1997) en nu doken er ineens geruchten op dat hij de release van een film tegenhield. Samen met Tobey Maguire - nu wereldberoemd vanwege Spiderman, toen alleen bij intimi bekend van onder meer The Ice Storm - speelde hij een prominente rol in R.D. Robbs in 1995 in drie dagen opgenomen low budget-film Don's Plum.

Beide heertjes verzetten zich tegen de film, omdat ze meenden dat het hun imago zou schaden. Bovendien hadden ze hun medewerking aan de film alleen toegezegd opdat hun vriend R.D. Robb zo iets kon laten zien wanneer hij auditie deed voor een regieklus. Toen ze hoorden dat de vriendendienst een heuse film dreigde te worden grepen ze in.

Op het web gonsde het van de geruchten dat Leo en Tobey naakt te zien waren of op zijn minst homoseksuele gevoelens voor elkaar zouden koesteren. Het bewijs liet echter op zich wachten, want geen enkele maatschappij wilde DiCaprio's toorn riskeren, en de film was zo goed als dood.

Waarop de makers - die keer op keer botvingen, of overeenkomsten op het laatste moment zagen afketsen - in 1998 een rechtszaak tegen Leo en Tobey begonnen. De aanklacht (te lezen op het internet op www.thesmokinggun.com/archive/dicaprio1. shtml) stelde de 'egomaniacal purposes' van de acteurs aan de kaak en repte van contractbreuk.

En uitspraak in de zaak volgde niet. 'Settled out of court .' Beide partijen kwamen overeen dat Don's Plum niet in de VS en Canada vertoond mag worden. Wel in de rest van de wereld, wat toch suggereert dat er meer speelde dan geschonden vertrouwen.

Uiteindelijk duurde het nog ruim twee jaar voordat de film vertoond kon worden. Geld voor post-productie was er niet, en het was dat Dogma-kopstukken Lars von Trier en Thomas Vinterberg de film, die in zijn low budget-aanpak wel iets weg heeft van een Dogma-film, bij toeval onder ogen kregen en vervolgens onderbrachten bij hun Deense productiemaatschappij Zentropa.

De wereldpremière volgde in 2001 - zes jaar na de eerste opnamen! - op het filmfestival van Berlijn. En wat bleek: geen naaktscènes, en geen elkaar kussende supersterren. Ondanks het lang uitgesponnen voorspel bleek Don's Plum niet meer dan een vluggertje te zijn. Een dwingende structuur ontbreekt, en van karakterontwikkeling is geen sprake.

Het verhaal is zo verteld: Vier vrienden ontmoeten elkaar iedere zaterdagavond in eetcafé Don's Plum. Ieder met een eigen date. Wat volgt is een uur lang lol trappen, anderen en elkaar beledigen, en quasi diepzinnige dingen debiteren over Nirvana, masturberen, het oppikken van lifters en de G-Spot van mannen.

Het eigenaardige is dat Don's Plum, niet in de laatste plaats dankzij het energieke acteren van DiCaprio, het aanzien best waard is. De film verveelt zelden, en als portret van de zeikerige, zelfingenomen patatgeneratie van begin jaren negentig slaat hij de spijker regelmatig op de kop.
Het zou daarom best waar kunnen zijn dat DiCaprio, zoals Don's Plum-producent David Stutman in de eerder genoemde aanklacht beweert, de film aanvankelijk fantastisch vond. ' Tijdens de screening sprong hij verschillende malen op uit zijn stoel, lachend, applaudisserend, zijn vrienden high-fives gevend,' herinnert Stutman zich. En het was volgens hem dan ook niet DiCaprio, maar Maguire (de twee zijn goede vrienden), die de film begraven wilde. Maguire vond zijn personage te slap en schaamde zich voor enkele dingen die hij in de film zegt. Aangezien - volgens de regisseur - zo'n 90% van de dialogen geïmproviseerd was, mogen we aannemen dat Tobey iets te veel van het achterste van zijn tong heeft laten zien. Maar wat dan? Goed, hij trekt vaak rare bekken, praat regelmatig met een vreemd stemmetje , maar zegt verder niets waar wij ons hier erg druk over zouden maken.

En wat moeten we dan van DiCaprio's actie vinden? Hielp hij een goede vriend door een lijk uit zijn kast te helpen begraven, of verneukte hij een andere vriend, R .D. Robb, door zijn eersteling te vermoorden? Zoals wel vaker verdeelt Leonardo de filmgemeenschap in twee kampen. De Leo-fans zullen hem er om prijzen en de Leo-haters, ja, die zullen hem er nog dieper om haten.