Juhnke was zowel in komedie als drama sterk, maar kreeg toch vooral rollen op het komische vlak. Volgens eigen zeggen lagen 'gebroken types' hem speciaal goed. Op de planken brak hij in 1962 door dankzij zijn aandeel in de musical Irma la Douce. Zijn tv-loopbaan begon eind jaren zeventig. Door zijn hele loopbaan heen maakte hij circa zeventig films, waarvan De Drinker in 1995 een van de merkwaardigste hoogtepunten was.

Juhnke bracht de laatste jaren van zijn leven door in een verzorgingstehuis voor geestelijk verwarde mensen bij Berlijn. De kunstenaar kwam daar terecht na een leven van hoogte- en door alcoholmisbruik veroorzaakte dieptepunten. 'Ik ben helemaal niet gelukkig. Ik heb me in mijn hele leven nog niet prettig gevoeld,' zei hij in 1991.

Hij zorgde regelmatig voor schandalen, zoals openlijke scheldpartijen en verder afgelastingen door zijn schuld, die in de media breed werden uitgemeten en die zijn artistieke prestaties voor langere tijd in de schaduw stelden. Zo sloot hij zich, reeds dik in de zestig, eens met een 18-jarige schoolmeisje in een hotelkamer op.

Het publiek vergaf hem uiteindelijk telkens opnieuw. Juhnke was tot vijf jaar geleden actief in zijn beroep. De Duitse televisie organiseerde nog een heel gala ter gelegenheid van zijn meest recente verjaardag , met hemzelf als grote afwezige, maar met een leger van andere artiesten van naam en faam.

(Bron: ANP)