In Interview, de eerste van drie Amerikaanse remakes naar Van Gogh, is Buscemi zelf te zien als Pierre Peters, een cynische journalist (met intellectueel brilletje) die tegen zijn zin de beroemde soapster Katya moet interviewen. Hij heeft zich niet voorbereid; hij heeft geen een van haar horror - en actiefilms gezien, noch de populaire soap waar ze de hoofdrol in speelt. Pierre kent Katya alleen van haar vele affaires. En van haar borstverkleining.
Anders dan in het origineel spreken ze af in een restaurant - in de Verenigde Staten ontvangen sterren journalisten niet thuis. Na een ongelukje belanden de twee alsnog in de riante loft van Katya, waar een spel van aantrekken en afstoten begint.
Veel is hetzelfde gebleven in Buscemi's versie; alle veranderingen zijn verbeteringen. De overbodige terzijdes, inside jokes en flauwiteiten ontbreken. Sienna Miller (Alfie, Casanova) overtuigt in de Katya/Katja-rol. Katja had de GTST-tune als ringtone; Katya heeft een keffend hondje. Haar moeder is Nederlands, vertelt ze Pierre. 'Amsterdam! De 'city of sins', waar prostitutie legaal is', luidt de reactie van Pierre. Ook de Amerikaanse Katya rookt en drinkt en snuift. Soms lijken haar intonatie en maniertjes op die van Katja Schuurman.
Die duikt ook nog even op: ze struikelt samen met producent Gijs van de Westelaken uit een limo. En op het dressoir in Katya's loft staat een foto van haar en Theo van Gogh. Er zijn nog meer verwijzingen: een taxi botst op een vrachtwagen van de firma Van Gogh verhuizers; een Aziatische jongen vraagt Katya of ze haar handtekening op zijn i -pod wil zetten. Hij heet Theodor. 'To Theo', schrijft Katya. Dat staat ook op de aftiteling.
Het kostte Buscemi na afloop veel moeite de namen van alle Nederlanders die aan zijn film hadden meegewerkt goed uit te spreken. Gijs van de Westelaken, Theodor Holman en Hans Teeuwen (respectievelijk scenarioschrijver en bedenker van het origineel), Doesjka van Hoogdalem en Thomas Kist ( regieassistente en cameraman van het origineel én de remake) en Pierre Bokma (de Pierre uit het origineel) waren allemaal in Berlijn.
Na drie vragen aan Buscemi nam Holman de regie in handen. Zijn wollige antwoorden sloot hij steevast af met een compliment aan de vraagsteller: 'What a magnificent question !'. Buscemi vond het allemaal best; die wilde graag naar de bar.