Problemen van gewone mensen

Tiger-kandidaat Fourteen van Hirosue Hiromasa

Marleen den Hartog ,

In het fijngevoelige drama Fourteen leren een middelbare schoollerares en een pianoleraar, door het contact met hun leerlingen, omgaan met de traumatische ervaringen uit hun eigen verleden.

Idee?
'Overal ter wereld gebeurt hetzelfde met een puber: alles verandert, zowel lichamelijk als geestelijk. Daarom was deze leeftijd een interessant uitgangspunt. We zijn we gaan nadenken over wat er in ons zelf omging in die leeftijd en daar zaten nogal wat innerlijke conflicten en onzekerheden: over wie we waren en wat we wilden me ons leven.'

Geweld?
'De jongeren in dit verhaal hebben niet allemaal een goede uitlaatklep voor hun frustraties. Daarom richten ze hun agressie op de leraren. Dat hebben we zelf op de middelbare school ook gezien. Ook in onze omgeving werden de leraren wel eens aangevallen. En op een gegeven moment moet je over je eigen frustraties en verleden heenkomen. En die grens, wanneer dat gebeurt, dat wilde ik graag laten zien.'

Idolen?
'Mijn grote voorbeeld is Jun Ichikawa. Hij slaagt er in alledaagse personages en hun innerlijke conflicten, op een dramatische manier te laten zien.'

Ambities?
'We zijn nu alweer bezig met een nieuwe productie. Fourteen was mijn eerste productie met een groter budget, maar mijn nieuwe film wordt weer een kleine, onafhankelijke film. Hij gaat weer over de problemen van gewone mensen. Het draait om het herstel van de relatie tussen een moeder en zoon.'

Filmen in Japan?
'Ik ben niet zo op de hoogte van andere filmmakers, maar ik weet wel dat de Japanse filmindustrie ontzettend aan het groeien is. Er worden per jaar ongeveer vierhonderd films gemaakt, waarvan er driehonderd in de bioscoop worden uitgebracht. Dus ik het is eigenlijk onmogelijk om daarvan op de hoogte te blijven. Maar ik weet wel dat ik me in een ontzettend luxe positie bevind. Ik heb financieel de mogelijkheid om buiten het commerciële circuit te blijven en onafhankelijke films te maken. In die zin, hebben wij dus een speciale positie in de Japanse filmindustrie.'