Scenarioschrijver van de film Mark Boal ging als journalist op pad met de eenheid van Sarver die bommen onschadelijk maakte. Hij schreef een stuk over hen voor Playboy magazine en ontwikkelde zijn artikel later tot een script. Hierbij richtte hij zich vooral op een van hen: Will James. Sarver stelt nu dat hij James is en zijn levensverhaal wordt verteld.

De sergeant stelt dat Boal ‘praktisch alle situaties’ in de film op gebeurtenissen heeft gebaseerd waar hij bij betrokken was. Ook claimt Sarver de term ‘the hurt locker’ (straattaal voor: gewond raken door een explosie) te hebben bedacht. Volgens zijn advocaat hebben de makers Sarver bewust buitengesloten, om hem zo financieel niet te hoeven compenseren.

Boal zelf ontkent tegenover Los Angeles Times alle aantijgingen. ‘Net als veel soldaten, identificeert Sarver zich met de film, maar het karakter dat ik geschreven heb is fictief. De film is geïnspireerd op de verhalen van vele militairen.’ Volgens Boal heeft hij nooit het levensverhaal van een echte militair willen vertellen, juist om de vrijheid het verhaal naar zijn hand te zetten te behouden.

‘Natuurlijk zijn er overeenkomsten met Sarvers levensverhaal, maar dat geldt net zo goed voor de belevenissen van andere militairen,’ vertelt Boal. ‘Ik heb met meer dan honderd militairen gesproken en vervolgens alles door elkaar gegooid om een verhaal te vertellen dat niet alleen authentiek, maar ook dramatisch zou zijn.’ Summit Entertainment, de filmstudio achter The Hurt Locker, schaart zich achter de lezing van Boal.

De aanklacht is een nieuwe tegenslag voor de makers van de film, die genomineerd is voor negen Oscars. Eerder bepaalde de Academy, de organisatie die de Oscars uitreikt, dat een van de producenten van de film niet bij de uitreiking aanwezig mag zijn , omdat hij er bij Academy-leden op aandrong op zijn low budget film te stemmen in plaats van ‘die 500 miljoen dollar kostende film’ (Avatar).