Monsieur Lazhar (Philippe Falardeau)
Na de tragische dood van een juf krijgt de hoogste klas van een basisschool in Montréal een nieuwe meester: de Algerijnse immigrant Bachir Lazhar. Zijn methoden zijn wat ouderwets, maar op het gebied van rouwverwerking voelt hij de kinderen haarfijn aan. Subtiele, hartverwarmende film, gebaseerd op een solotheatervoorstelling, combineert veel zware thema’s - asielbeleid, rouw, fysieke omgang tussen kinderen en volwassenen - zonder zwaar op de maag te liggen. Genomineerd voor een Oscar en bekroond met de publieksprijs op het IFFR.
Sterren: ****
Extra's: Trailer, interview

Prometheus (Ridley Scott)
Scotts eerste sciencefictionfilm in dertig jaar is een prequel van zijn klassieker Alien, al is voorkennis niet vereist. In de late 21e eeuw trekt een team wetenschappers naar een planeet waar mogelijk de stichters van het menselijk ras vertoeven – uiteraard met rampzalige gevolgen . De Alien-link is eigenlijk jammer, die levert overbodige knipogen op, terwijl Prometheus op zichzelf sterk genoeg is. De film ziet er prachtig uit, is bij tijden razend spannend en heeft prima acteurs – Rapace doet als tough bitch niet onder voor Sigourney Weaver.
Sterren: ****
Extra's: Verwijderde en alternatieve scènes

On the Road (Walter Salles)
Meesterfilmer Francis Ford Coppola kocht de rechten voor Jack Kerouacs beroemde Beat-roman al in 1968, toch zou het tot 2012 duren voordat er eindelijk een film kwam. En die werd niet geregisseerd door de gelauwerde Coppola, maar door de Braziliaanse Salles. Coppola koos juist hem omdat hij met The Motorcycle Diaries (2004) had bewezen de energie en het avontuur van reizen uitstekend op film te kunnen vastleggen. Dat lukte weer en Salles verfilmde de roman zoals hij geschreven was: springerig, dynamisch en met veel seks, drugs en… jazz.
Sterren: ****
Extra's: Interview met Walter Salles

La piel que habito (Pedro Almodóvar)
In zijn landhuis nabij Toledo houdt de verknipte plastisch chirurg Roberto Ledgard (Banderas) de jonge Vera ( Anaya) gevangen als proefkonijn voor illegale huidtransplantaties. Arthouseregisseur Almodóvar verslikt zich in dramaturgisch rammelende, contraproductief koel opgenomen poging tot een gelaagde thriller. Referenties naar Les yeux sans visage, het Hitchcock-oeuvre en Buñuels Tristana ( openingsshot van Toledo) leiden eerder af dan dat ze iets toevoegen. Indrukwekkende pijnrol van Anaya als slachtoffer kan deze pretentieuze onderneming met bombastsoundtrack en misogyne trekjes niet redden.
Sterren: ** 

Elena (Andrej Zvjagintsev)
De Rus Zvyagintsev (The Return, The Banishment) is om zijn trage, poëtische stijl en voorliefde voor existentiële thema’s en symboliek regelmatig vergeleken met landgenoot Tarkovski. Elena zal daarin geen verandering brengen, al is Hitchcock ditmaal ook dichtbij. Elena is een zorgzame oudere vrouw die in een luxe appartement samenwoont met de gepensioneerde, afstandelijke Vladimir. Hoe die twee zich precies tot elkaar verhouden, wordt langzaam en zorgvuldig onthuld. Prachtig camerawerk, pregnante muziek van Philip Glass, voldoende stof ter overweging.
Sterren : ****
Extra's: Interview met Andrej Zvjagintsev, trailer

Gozaran - Time Passing (Frank Scheffer)
Na dertig jaar ballingschap in Wenen keert de Iraanse avant-gardecomponist Mashayekhi in 2005 terug naar Teheran. Zijn missie: met een voornamelijk uit jonge vrouwen bestaand symfonieorkest westerse klassieke en contemporaine muziek vertolken. In de dictatoriale, kunst- en vrouwvijandige Islamitische Republiek Iran geen sinecure , zo illustreert deze bespiegelende documentaire. Combinatie van betekeniszwangere beelden, weerbarstige soundtrack (John Cage, Arvo Pärt) en Mashayekhi’s filosofische voice over-monologen vormt een uitdaging. Onvergetelijk zijn de vrouwen: dapper, gepassioneerd, tragisch. Warme HD- fotografie van Melle van Essen.
Sterren: ***

Tous ensemble (Stéphane Robelin)
Albert dementeert, Claude heeft hartproblemen. Dus inviteert idealist-pensionado Jean zijn oude boezemvrinden plus Alberts echtgenote Jeanne om bij hem en wederhelft in te trekken. Nevenplot met etnologiestudent (Daniel Brühl) is ballast en Fonda een Fremdkörper, maar gelukkig geeft regiedebutant Robelin in zijn sympathieke tragikomedie ruim baan aan veteranen Bedos, Rich en Richard. Laatstgenoemde ontroert als Albert, aimabele bourgondiër met afbrokkelend geheugen. Lichtvoetige, soms sketchachtige film herinnert aan de vaak eveneens een tikje melancholieke Franse zedenkomedies uit de jaren zeventig.
Sterren: ***

21 Jump Street (Phil Lord en Chris Miller)
De beste parodie wordt gemaakt als er een liefde voor het bronmateriaal in doorklinkt. Jonah Hill en regisseurs Lord en Miller zorgen voor een constante stroom geslaagde grappen met zelfbewuste twist. Ze maken een knipooghommage aan de oude tienerpolitieserie, die tevens dienst doet als stoner-komedie, vis uit het water-drama en buddy cop- avontuur. Het lukt ze om alle verschillende elementen en stijlen perfect in elkaar over te laten vloeien, met een prettige metafilm als resultaat.
Sterren: ****
Extra's: Audiocommentaar van regisseurs en cast, Back to School

Brammetje Baas (Anna van der Heide)
Brammetje Baas (Van Overdam) is een zevenjarige jongen met bengelbenen en een levendige fantasie die zich verheugt op groep drie, waar hij Chinees hoopt te leren. Maar als hij daar op meester P. Vis (Groothof) stuit, raakt die hoop snel vervlogen. Dankzij zijn open, vragende benadering is Brammetje Baas, geschreven door Tamara Bos, een bovengemiddelde familiefilm, met gelaagde personages als belangrijkste troef. Brammetjes fantasiewereld krijgt gestalte door collageachtige animaties, mooie geluidseffecten en een voice-over waarin Bram zijn gedachtewereld soms iets te perfect weet te verwoorden.
Sterren: ****

The Amazing Spider-Man (Marc Webb)
Opvallend snelle remake van het uiterste succesvolle Spider-Man uit 2002. Tobey Maguire (1975), die in 2002 de hoofdrol speelde, werd vervangen door de Brit Garfield (1983), en ook actrice Kirsten Dunst (1982) moest plaats maken voor een jongere love interest, Emma Stone (1988). De twee acteurs zijn een verbetering ten opzichte van het origineel, en ook de techniek heeft niet stilgezeten. Het slingeren van spinnenman Peter Parker tussen de wolkenkrabbers van New York wordt spectaculair in beeld gebracht, en nog meer dan in de 2002-versie speelt de indrukwekkende skyline van de stad een hoofdrol.
Sterren: ****

Cosmopolis (David Cronenberg)
Een dag uit het leven van de jonge miljardair Eric Packer (Pattinson). In een langgerekte limousine rijdt hij dwars door Manhattan. Die limo is zijn kantoor, zijn huis, zijn leven. De een na de ander stapt in. Voor seks, een medisch onderzoek, of om te praten over geld. Cronenberg kopieerde de dialogen uit het boek van de Amerikaanse auteur Don DeLillo, waardoor zijn film nogal literair en essayistisch aandoet. Keur aan bijrollen en opvallend acceptabele Pattinson (uit deTwilight-films) weten de aandacht echter goed vast te houden.
Sterren: ***