Na die ene vertoning van de homage aan Spielbergs klassieker gebeurde er niet veel meer mee. Totdat regisseur Eli Roth de film in handen kreeg en hem doorsluisde naar criticus Harry Knowles, die hem in 2002 vertoonde op het Butt-Numb-a-Thon filmfestival om de tijd op te vullen tijdens het wachten op de levering van The Lord of the Rings: The Two Towers. De vertoning was een groot succes, zo blijkt uit een anekdote van de betreffende avond. Toen de VHS-productie halverwege werd afgekapt om plaats te maken voor de première van Jackson’s spektakelfilm werd de organisatie van het festival uitgejoeld door het publiek, dat de film wilde afkijken.

Na de succesvolle vertoning van de film van Zala en Strompolos spoorde Roth de makers op en regelde een officiële vertoning van hun werk in Texas. Tegen die tijd was ook Spielberg op de hoogte gebracht van het bestaan van de remake: hij werd onmiddellijk een fan en nodigde het inmiddels volwassen duo uit in zijn kantoor.

Schrijver Alan Eisenstock schreef in 2012 een boek over de ontstaansgeschiedenis van de film, getiteld Raiders!: The Story of the Greatest Fan Film Ever Made, en de rechten daarvan zijn nu door Jeremy Coon, producent van Napoleon Dynamite, verkregen om er een documentaire en vervolgens een speelfilm van te maken. Het verhaal dat Eisenstock heeft opgetekend lijkt zich er ook zeker voor te lenen: actie (Zala’s woning brandde bijna af tijdens een scène met benzine) en drama (de twee kregen tijdens de draaidagen zware ruzie over een meisje) hebben zich in die zeven jaar blijkbaar veelvuldig afgewisseld.

In 2004 waren er al plannen voor een film rondom het productieproces, nadat producent Scott Rudin de rechten had gekocht en striptekenaar Daniel Clowes had aangesteld om te schrijven. Die film is om onduidelijke redenen nooit verschenen .