In de documentaire wordt gezocht naar het ware verhaal van de Amerikaanse familie Friedman, die door de gebeurtenissen langzaam uiteenvalt. De filmmaker zit de familie dicht op de huid door veel homevideo’s van de Friedmans te tonen.

Nadat politieagenten kinderporno in het kantoor van Arnold Friedman vonden, begonnen zij kinderen te ondervragen die vaak het huis van de Friedmans bezochten om een computerclub bij te wonen. Na beschuldigende getuigenverklaringen bekenden vader Arnold én zoon Jesse schuld.

Arnold Friedman pleegde in 1995 zelfmoord in de gevangenis, en liet daarmee een levensverzekering achter van 250 duizend dollar voor zijn zoon. Jesse kwam in 2001 vrij, maar heeft altijd volgehouden slechts schuld te hebben bekend omdat hem werd verteld dat hij anders levenslang zou krijgen.

Getuigen van toen beweren nu, volgens Friedsmans advocaten, dat zij destijds gedwongen zijn valse verklaringen af te geven.

Opvallend is dat regisseur Jarecki Friedman steunt en nauw samenwerkt met zijn advocaten. ‘Capturing the Friedmans werd destijds geprezen om zijn onpartijdigheid. Maar het proces zelf was één grote partijdige ramp. De politie en het OM hebben werkelijk iedereen geïntimideerd,’ zo zegt Jarecki tegen The Guardian.

Het OM heeft tot 7 juli om te reageren op de motie van Friedman.