De Oostenrijker stond bekend om zijn films over de extreme omstandigheden waarin sommige mensen moeten leven. Hij debuteerde in 1998 met de documentaire Megacities. In de film zijn twaalf verhalen te zien van de armste inwoners van grote steden als Mumbai en Moskou. Megacities was de eerste film van een trilogie. Het tweede deel, Workingman’s Death (2005), ging onder andere over het zware leven van Oekraïense mijnwerkers. Whores’ Glory sloot de trilogie af, met verhalen over prostituees in verschillende landen.

Glawogger werd ervan beschuldigd zijn films in scène te zetten en mensen te betalen om in zijn documentaires te verschijnen. Het laatste bekende hij toe in een interview met het tijdschrift Cineaste. Hij heeft zelfs de borgtocht betaald en drugs gekocht om toegang te krijgen tot de levens van zijn hoofdpersonen, zo vertelde hij. Maar de belangrijkste manier waarop hij toegang kreeg, was door vrienden te worden met de mensen, aldus de filmmaker.

Glawogger regisseerde ook speelfilms zoals Slumming (2006), die genomineerd was voor een Gouden Beer op het Berlijnse filmfestival.

Lees hier een in memoriam van The New York Times.