En zo zegt Haneke wel meer interessants in het vijfentwintig minuten durende gesprek. Hij had vast de complete film aan elkaar kunnen praten, maar van een audiocommentaar is evenwel geen sprake. Waarschijnlijk omdat Haneke liever geen interpretaties aan de toeschouwer opdringt. De immer in zwart gestoken grijzaard is bovendien niet het type om de film onder te dompelen in allerlei overbodige anecdotes over het productieproces - iets waarmee menig becommentariërend regisseur zijn spreektijd vult.
Ronduit teleurstellend zijn de negen, slordig aan elkaar geplakte minuten uit de documentaire Écrire et vivre à Vienne over de schrijfster Elfride Jelinek, wier boek Die Klavierspielerin de basis vormde voor de film. De docu stamt uit 1991, dus heeft Jelinek het geen moment over Haneke's bewerking. Wel vertelt ze met monotone stem over de levensloop van haar ouders en haar eigen jeugd, en onderwerpt ze zichzelf en passant aan een psycho-analyse ('Om te overleven moest ik mijn dominante moeder volgen, en daar heb ik voor de rest van mijn leven een schuldgevoel over'). Daarmee is deze gefragmenteerde monoloog alleen boeiend voor wie pianolerares Erika Kohut wil opvatten als Jelineks alter ego.
Waarom geen interview met Isabelle Huppert in plaats van dat overbodige archiefmateriaal? Het zit er dik in dat de vedette, zonder wie Haneke nooit aan de film was begonnen, niets aan haar provocerende rol heeft toe te voegen.
Ook op dvd blijft de film dus vooral voor zichzelf spreken. Gelukkig heeft Homescreen voor een nette release gezorgd, met voor een arthousefilm prima beeld en geluid. De film ziet er op dvd net zo kaal en kleurloos uit als in de bioscoop. Met alleen de muziek van Schubert en Bach als warmtebron. Of zou er werkelijk wat te lachen zijn?
Beeldformaat: 1.85:1 (anamorphic widescreen)
Geluidsformaat: Dolby Digital
5.1 en Dolby Surround
Ondertiteling: Nederlands
Duur: 129 minuten
Distributeur: Homescreen