BEELD: 6
GELUID: 6
EXTRA'S: 0
David Cronenbergs Shivers ( 1975) en Rabid (1977) vallen in de categorie films die zelden of nooit op TV te zien zijn, hoogstens in de nachtprogrammering van de BBC of in een horror-reeks op de BRT. De onderwerpen zijn te obscuur, de uitwerking is te rauw. In Shivers loopt een medisch experiment in een geïsoleerd flatgebouw uit op een orgie van seks en geweld, en in Rabid maakt een meisje haar omgeving hondsdol met een vleespriem die na een huidtransplantatie onder haar arm is gaan groeien. Genoeg aanleiding voor een aantal tamelijk smerige scènes, waarbij het maar de vraag is of Cronenberg gewoon wil choqueren of je met alle bloederigheid aan het denken wil zetten over de gevaren van de moderne medische wetenschap, zoals altijd wordt beweerd.
Om die reden was een verhelderend commentaartrack of interview met David Cronenberg in beide gevallen erg welkom geweest. De Engelse dvds hebben tenminste nog elk een korte 'video introduction', waarin Cronenberg onder meer toegeeft 'dat je als kunstenaar je metaforen niet altijd volledig kunt beheersen', en dat hij het als een compliment ervaart wanneer mensen van zijn films walgen. Om na het zien van de Bridge-dvds meer inzicht te krijgen in het universum van de (jonge) Cronenberg zul je dus elders te rade moeten gaan.
Wie genoeg heeft aan een no-nonsene presentatie van de films kan met de gunstig geprijsde dvds van Bridge redelijk tevreden zijn, aangezien de beeld- en geluidskwaliteit niet echt slechter is dan die van de diverse buitenlandse uitgaven. De filmkopieën die Bridge als bron gebruikte waren niet in beste staat : met name Rabid heeft hier en daar last van beschadigingen en vuil, en de kleuren zijn ook beduidend fletser dan die van Shivers. Op beide dvds doet het beeld erg donker en in grote egale vlakken vaak nogal digitaal aan, maar qua korreligheid en scherpte valt de weergave juist mee. Zeker wanneer je de leeftijd van de films in acht neemt. Shivers en Rabid zijn alleen te beluisteren in helder, redelijk ruisvrij mono.
Het grootste verschil met de Engelse release is dat Bridge de films niet widescreen maar beeldvullend brengt. Maar wees gerust: een vergelijking van diverse screenshots laat zien dat het bij de Nederlandse dvd om een zogenaamde 'open matte'-presentatie gaat: de film wordt getoond in de beeldverhouding waarmee hij is opgenomen (1.33:1) en niet die waarmee hij in de bioscoop te zien was (door boven en onder het oorspronkelijke beeld verder in te kaderen krijgt de film een breedbeeld-formaat met een verhouding van 1:85.1). Bezitters van breedbeeld-televisies kunnen dit beeld opblazen zonder belangrijke informatie te verliezen.
Beeldformaat: 1.33:1
Geluidsformaat: Dolby Digital Mono
Ondertiteling: Nederlands
Duur:
90 min. (hoofdfilms)
Distributie: Bridge Pictures