Overal ter wereld werd Hedwig and the Angry Inch goed ontvangen, maar in Nederland bleven de bioscopen leeg. Voor spijtoptanten is er nu een fraaie dvd, 'loaded with extra's'.
De flamboyante 'post-punk neo-glam rockmusical' Hedwig and the Angry Inch werd in het buitenland met prijzen overladen (oa Sundance, Deauville, Stockholm, Berlijn) maar kreeg in Nederland weinig handen opelkaar. Verrassend, want bijna alles aan deze film van John Cameron Mitchell klopt. Hedwig is intelligenter en grappiger dan The Rocky Horror Picture Show, gewaagder dan Tommy en persoonlijker dan Velvet Goldmine.
Hoofdrolspeler/regisseur John Cameron Mitchell gebruikte een karakter dat hij al jaren op toneel had vertolkt en bouwde er een oprechte, soms zelfs tedere film omheen. Titelheldin Hedwig is een Oost-Duitse transeksueel die zich laat opereren om naar de VS te kunnen als bruid van een Amerikaanse militair. Hoewel de operatie verschrikkelijk mis gaat (er blijft een 'angry inch' achter), bereikt Hedwig het beloofde land. Daar eindigt ze als rockmuzikante, die met begeleidingsband The Angry Inch belangrijke episoden uit haar leven bezingt.
Eventuele spijtoptanten die destijds de weg naar de bioscoop niet konden vinden, worden nu op hun wenken bediend. De film werd fraai overgezet naar dvd. Bovendien 'loaded with extra's', zoals het stickertje op de hoes belooft.
De extra's - te vinden achter de All Access Pass - zijn inderdaad aanzienlijk. Er is audiocommentaar van Mitchell en cameraman Frank DeMarco, een maarliefst 84 minuten durende special over de ontstaansgeschiedenis van travo-act tot film, directe toegang tot de negen nummers (waarbij gekozen kan worden voor Frans of Engels, en voor Franse, Engelse of Nederlandse ondertitels) en twee 'deleted scenes'.
Helaas valt het commentaar nogal tegen. Mitchell heeft vooral oog voor de pruiken en kleren van Hedwig en klaagt constant over het gebrek aan geld tijdens de opnamen. En cameraman DeMarco doet niet veel meer dan technische constateringen: Hier gebruikte ik twee camera's, dit was een lastig dolly-shot , etcetera. Beiden zijn opvallend serieus, en erger nog: humorloos.
De - ongetwijfeld eerder op televisie uitgezonden - documentaire Whether you like it or not... The Story of Hedwig maakt veel goed. Dankzij het uitputtende archiefmateriaal en de vele interviews wordt duidelijk hoe de obscure travo-act op de planken van het New-Yorkse Squeezebox uitgroeide tot grootschalige musical (met optredens in Keulen, Londen, Toronto, Berlijn, Manila en IJsland), en uiteindelijk onder de hoede van Killer Films (verantwoordelijk voor onder meer Velvet Goldmine, American Psycho en Boy's Don't Cry) werd verfilmd.
De twee extra fragmenten stellen niet veel voor en de directe toegang tot de negen nummers is nauwelijks een extra te noemen. Me dunkt dat iedere musical deze mogelijkheid biedt. Gelukkig zijn het geluid, niet onbelangrijk voor een musical , en het beeld op deze dvd prima verzorgd.
Beeldformaat: 1.85:1 (
anamorphic widescreen)
Geluidsformaat: Dolby Digital 5.1 (Engels en Frans)
Ondertiteling: Nederlands/Engels/Frans
Duur: 89 minuten (hoofdfilm)
Distributeur: A-Film Home Entertainment