Het was hoog tijd voor een 'definitieve versie' van Trainspotting. De eerdere dvd kende een slechte transfer van zowel beeld als geluid en had vrijwel geen extra's. En al had de Britse film - over een groepje vrienden dat uit elkaar valt door druggebruik - in 1996 aanzienlijk meer impact aan de andere kant van het kanaal dan in Nederland (nog geen 180.000 bezoekers), de film verdiende toch beter.
Al was het alleen maar vanwege de moed om drugs niet louter als iets verschrikkelijks voor te stellen. In het bij de dubbeldvd meegeleverde boekje legt auteur Irvine Welsh uit hoe dat zo kwam: 'Iedereen met wie ik besprekingen voerde over de verkoop van de filmrechten wilde er een harde, sociaal-realistische film van maken à la Christiane F. of The Basketball Diaries . Kortom, een geestdodende, vervelende film, waar afgezien van een handjevol saaie critici, geen hond naar zou komen kijken. Het was een hele opluchting toen bleek dat Andrew MacDonald, Danny Boyle en John Hodge mijn mening deelden. Om met hoofdpersoon Renton te spreken: "De tijden veranderden, de drugs veranderden , de mensen veranderden".'
MacDonald (producer), Boyle (regisseur) en Hodge (scenario), aangevuld met hoofdrolspeler Ewan McGregor, zijn ook verantwoordelijk voor de informatieve commentaartrack. Helaas zijn de commentaren afzonderlijk opgenomen, waardoor het geheel nogal vlak blijft.
Datzelfde geldt ook voor de andere extra's. Er zijn weggelaten scènes (met of zonder commentaar), een korte Making of, een blik achter de schermen (met heel veel korte interviewtjes met cast en crew), trailers, en een bijzonder korte impressie van de première-party in Cannes, maar nergens slaat de vlam in de pan.
Gelukkig blijkt de film zelf, zeven jaar later, weinig aan kracht te hebben ingeboet. Misschien is hij zelfs nog wat gerijpt. Dat heeft niet zozeer te maken met de inhoud (hoewel die nog steeds actueel is), maar vooral met de stijl. Het magere budget van twee miljoen pond dwong de makers, vertellen ze nu, tot scherpe keuzes. Om aandacht te trekken werd gekozen voor de compromisloze toon, het gebruik van harde, primaire kleuren, en de opzwepende soundtrack met muziek van onder meer Iggy Pop en Underworld. Voeg daarbij het goede acteerwerk, de galgenhumor en enkele geniale visuele vondsten (de toiletscène bijvoorbeeld) en Welsh' kwalificatie van Trainspotting als 'dé Engelse filmhit van deze generatie ' klinkt niet eens zo overdreven.
Beeldformaat: 1.85:1 (anamorphic
widescreen)
Geluidsformaat: Dolby Digital Surround 5.1 (Engels); DTS 5.1 (
Engels)
Ondertiteling: (oa) Nederlands
Duur: 90 minuten (hoofdfilm)
Distributeur: Universal