Behalve het noodlotsdrama Downhill (1927) gaat het telkens om duistere spionagezaken of om mensen die hun onschuld in een moordzaak moeten bewijzen. Of om een combinatie van beide, zoals The Thirty Nine Steps (1935). In de spionagefilms staat steeds de wereldvrede op het spel, en is de slechterik vaak een engerd met Duits accent. Juweeltjes als The Thirty Nine Steps, de eerste versie van The Man Who Knew too Much (1934), het bijzonder grimmige Sabotage ( 1936) en The Lady Vanishes (1938) maken de angst die eind jaren '30 voor een door Duitsland uitgelokte wereldoorlog heerste, dan ook goed voelbaar.
Het hoe en waarom van de samenzweringen wordt nooit helemaal duidelijk, met als logische uitzondering de WO I-detective Secret Agent (1936). Hitler komt niet ter sprake en ook over het fascisme wordt met geen woord gerept. Maar dat is alleen maar een manier om een reëel gevaar te fictionaliseren en zo binnen het bestek van een speelfilm te kunnen beteugelen. De strategie werkt bij zo'n dvd- box niet helemaal: al weten Hitchcocks helden de code net op tijd te kraken, er is steeds weer een film waarin de oorlog zich opnieuw aandient, met een andere, nog doorzichtigere vermomming.
Behalve als historische documenten is het ook onvermijdelijk de films te zien als voorlopers van Hitchcocks Amerikaanse oeuvre. Zo laat het altijd weer spannende, grappige en vervreemdende North by Northwest (1967) zich met gemak herkennen in The Thirty Nine Steps en Young and Innocent (1937). Die laatste film is misschien wel het hoogtepunt van deze editie. Zo fris, en soms ook zo absurd: alleen Hitchcock kan in een spannende achtervolgingsthriller ongestraft een pitstop maken op een chaotisch kinderfeestje. Je zou wensen dat de man wat meer echte komedies had gemaakt, zoals The Farmer's Wife (1928), die helaas op deze dvd's ontbreekt.
Dat Hitchcock goed uit de voeten kon met puur drama blijkt uit het aangrijpende Downhill, over een gewetensvolle jongeman die zichzelf uit compassie met een schoolvriend in het ongeluk stort. De film heeft een bijzondere, expressionistische stijl: beelden van trappenhuizen, roltrappen en omlaag denderende liften benadrukken op effectieve wijze de ondergang van het hoofdpersonage. Downhill is een zwijgende film en heeft van alle films de slechtste transfer meegekregen. Bovendien ontbreekt een muzikale begeleiding, in tegenstelling tot de seriemoordenaarsthriller The Lodger (1928), die bovendien in mooie pastelkleuren getint is.
Stuk voor stuk zijn het films die smaken naar méér. Om ruimte te scheppen voor andere Hitchcock-oldies als Blackmail (1929) en Murder! (1930), had Don Sharps kleurloze versie van The 39 Steps (1978) best achterwege mogen blijven. Dat geldt eigenlijk ook voor de alleszins charmante, maar te letterlijke remake van Ralph Thomas (1959) en voor Anthony Page's CinemaScope-variant op The Lady Vanishes (1979). Deze remakes zijn het enige bonusmateriaal op deze verder prima verzorgde, onmisbare dvd- uitgaven.
Beeldformaat: 1.33:1 (Hitcocks en eerste remake The Thirty Nine
Steps); 1.85:1 (tweede remake The Thirty Nine Steps) en 2.35:1 (remake The Lady
Vanishes), beide anamorphic widescreen
Geluidsformaat: Dolby Digital 1.0
en 2.0 (tweede remake The Thirty Nine Steps en remake The Lady Vanishes)
Duur: 70 tot 98 minuten
Distributeur: Video/Film Express