Ergens in Michael Winterbottoms 24 Hour Party People beklaagt Tony Wilson, mede-oprichter van Factory Records, zich erover dat hij een bijrol speelt in zijn eigen levensverhaal. Het is niet waar. Wilson is het stralende middelpunt in deze duizelingwekkende en hilarische film. En ook op de dvd.

'I met the man in the street. He's a cunt.' Volgens mede-oprichter Tony Wilson zijn deze ooit door Sex Pistols-bassist Sid Vicious gesproken woorden een prima beschrijving van de filosofie achter Factory Records. Wilson zocht voor zijn label geen bands die hitpotentie hadden, maar bands die hij zelf leuk vond . Daar hebben we Joy Division, New Order en Happy Mondays aan te danken, maar ook het niet meer aan te horen A Certain Ratio (Wilsons persoonlijke favoriet) en vergeten bands als Swamp Children, Shark Vegas en Miaow.

Op de dvd van 24 Hour Party People, Michael Winterbottoms hilarische film over opkomst en ondergang van Factory Records, halen betrokkenen onder het kopje Madchester Memories herinneringen op aan de tijd, het label, de muziek en vooral Tony Wilson, 'the man you loved to hate.'

De elf sprekers (geen vrouwen!) zijn opvallend eensgezind. Wilson was 'a pretentious wanker' en een 'pain in the arse', maar had wel 'lots of balls' en een 'big personality'. En gaf het bandje James het mooiste compliment dat ze ooit kregen door ze te vergelijken met het Nederlands elftal van 1974, want ook die bezaten 'natural grace'.

In de film, waarin de door tv-komiek Steve Coogan gespeelde Tony Wilson zich regelmatig tot het publiek wendt, zit een scène waarvan Wilson zegt dat die uit de film geknipt werd (niet dus) maar te zijner tijd op dvd zal verschijnen. Het is een geslaagde post-moderne grap, maar onderstreept wel het pijnlijke gemis van weggelaten scènes op de dvd. Kilometers film moet Winterbottom geschoten hebben, maar op de dvd geen enkel shot achter de schermen, en niet één scène die de film niet haalde.

Wel heel veel commentaar. Van bovengenoemd elftal, van de legendarische hoes- en posterontwerper van Factory Records Peter Saville , en maar liefst twee commentaartracks. Van Steve Coogan ('the more I see the film, the more I like it') en producent Adam Eaton, en van Tony Wilson zelf, die erg zijn best doet en de makers regelmatig onder vuur neemt.

Vrijwel niets in de film klopt. Keer op keer voelt Wilson zich geroepen te melden dat een scène zo toch echt niet gebeurd is. Dat de makers het verzonnen hebben, of verfraaid. Behalve het feit dat hij altijd zijden sjaals droeg. 'The wearing of scarves is one of the sadder things I actually did.'

Beeldformaat: 1.85:1 (anamorphic widescreen)
Geluidsformaat: Dolby 5.1 (Engels); DTS 5.1 ( Engels)
Ondertiteling: (oa) Nederlands
Duur: 117 minuten (hoofdfilm)
Distributeur: De Filmfreak