'Als iemand [in Medellin] op het idee komt om te gaan filmen, dan wordt hij van zijn camera beroofd. Wat [voor film] zou je anders niet voor Colombia en de eeuwigheid kunnen maken. We zouden er de Gouden Palm van het filmfestival van Cannes mee winnen.' Vervreemdend om in Fernando Vallejo's roman De Madonna van de moordenaars die zin te lezen, in de wetenschap dat Barbet Schroeders verfilming nooit in Cannes heeft gedraaid - terwijl de volgende film van Schroeder, Murder by Numbers, daar wel te zien was. Buiten de competitie.

Cannes of niet, Our Lady of the Assassins (La Virgen de los secarios) is een vele malen interessantere en betere film dan het flauwe Murder by Numbers. Schroeder filmde met een klein budget en op video, maar het ongepolijste uiterlijk past uitstekend bij het onderwerp.

Hoofdpersonage is eigenlijk de in geweld verdronken Colombiaanse stad Medellin, die we leren kennen via de verdoemde relatie tussen een oude, verbitterde man en een minderjarige huurmoordenaar. De man, gemodelleerd naar Vallejo, kan moeilijk verkroppen dat zijn geboortestad verloederd is, en probeert zijn zestienjarige vriendje Alexis nog wat respect voor het leven bij te brengen. Tevergeefs: Alexis blijft iedereen neerknallen die hem en zijn minnaar in de weg staat.

Zo'n houding lijkt in Medellin de gewoonste zaak van de wereld. Zoals de woorden ' dood' en 'lijk' op vrijwel elke bladzijde van het boek meermaals voorkomen, zo zijn er in Schroeders film maar weinig scènes zonder schietgevecht. Schroeder presenteert het geweld even achteloos en soms ook absurdistisch als het boek. Geen spannings- of shock-effecten om je te amuseren. 'Verboden lijken te dumpen ,' staat er op een bord dat Fernando en Alexis tijdens een doelloze dwaaltocht tegenkomen. Ondanks de waarschuwing ligt de heuvel met doden bezaaid.

De film is niet altijd even geslaagd. De melodramatische droomsequenties getuigen van gebrek aan geld èn inspiratie. Maar als portret van een stad waar de liefde en God niets meer te zoeken hebben, overtuigt Our Lady beslist. Waarbij het zeker heeft geholpen dat Schroeder, zelf opgegroeid in Colombia, geheel op locatie filmde, beschermd door een batterij bodyguards.

Omdat Our Lady nooit in de Nederlandse bioscopen te zien was, kan de dvd-release niet genoeg geprezen worden. Maar het blijft jammer dat het schijfje geen enkele bonus bevat . Een commentaartrack met Schroeder en (scenario)schrijver Vallejo was welkom geweest. Dan had Schroeder kunnen uitleggen waarom homoseksualiteit een terugkerend, zij het soms wat omfloerst motief in zijn films is - zie Murder by Numbers en Single White Female - en Vallejo waarom hij zijn beeldschone 'engel des verderfs' voor de verfilming vier jaar ouder maakte.

Beeldformaat: 1.85:1 (anamorphic widescreen)
Geluidsformaat: Dolby 5.1 (Spaans, Frans)
Ondertiteling: Nederlands, Frans
Duur: 95 minuten (hoofdfilm)
Distributeur: A Film Home Entertainment