Films over moordende schoolkinderen, hippe vrijgezellen die vader worden en een haperende tijdmache kort besproken.

Battle Royale II van Kenta Fukasaku
Het succes van Battle Royale (2000 ), waarin Japanse schoolkinderen gedwongen werden elkaar uit te moorden, deed regisseur Kinji Fukasaku besluiten een sequel te maken. Maar de bejaarde regisseur overleed tijdens de voorbereidingen, en zijn zoon Kenta nam de regie over. Geen goed idee. In tegenstelling tot zijn vader is hij niet in staat het bloedvergieten te doseren, en hij vergaloppeert zich bovendien aan pretentieuze scènes. Fukasaku jr. doorspekt zijn film met beelden van twee instortende torens , kinderen in Afghanistan, en dialogen over terrorisme. Terwijl de eerste Battle Royale door een uitgekiende mix van humor en ernst op een goede manier fout was , is het tweede deel op een verkeerde manier fout. Zeg maar gerust: heel erg fout.
(David Sneek)

Timeline van Richard Donner
Een groepje archeologen reist met een haperende tijdmachine terug naar de Middeleeuwen, precies naar de plek in de Franse Dordogne waar ze met opgravingen bezig waren. Ze komen terecht in een zwaar gevecht tijdens de oorlog tussen de Engelsen en de Fransen. Timeline, gebaseerd op het gelijknamige boek van Michael Crichton, wil een intelligente kruising zijn tussen sciencefiction en historisch spektakel, maar zelden was een dure productie (budget: 80 miljoen dollar) zo weinig overtuigend. De dialogen rammelen, de acteurs bakken er helemaal niets van. En het ziet er allemaal ook nog eens armoedig uit.
(Pauline Kleijer)

My Baby's Daddy van Cheryl Dunya
Drie mannen en drie babies; zo zou de komedie My Baby's Daddy ook genoemd kunnen worden. Startpunt is de aloude gedachte dat wanneer een man en een luier zich in dezelfde ruimte bevinden er vanzelf een dolkomische situatie ontstaat. Drie vrijgezellen, die een appartement delen, maken heel toevallig ieder op dezelfde dag hun vriendin zwanger. Vervolgens moeten de moeilijke keuzes van het leven worden gemaakt. Wat is belangrijker: carrière of vaderschap? Dergelijke voorspelbare verhaallijnen zijn meestal al niet zo leuk. In drievoud worden ze er niet beter op.
( David Sneek)