In de Making Of-featurette op de dvd van Garden State zit een scène die zo uit de film - een liefdevol absurdistisch portret van een jongeman die na jaren terugkeert naar zijn geboortedorp in New Jersey - had kunnen komen.
Een dame van de Humane Society is aanwezig bij de opname van een scène waarin Andrew Largeman (gespeeld door scenarioschrijver, regisseur en hoofdrolspeler Zach Braff) in de wachtkamer van een psychiater wordt aangerand door een blindengeleidehond.
De dame van de Humane Society is er niet voor het zielenheil van Zach Braff, zij is er om er op toe te zien dat de hond ' niets tegen zijn zin doet'. En dat de hond, die op het commando 'Love me up! Who 's your bitch!' het been van Braff gaat berijden, niet overwerkt raakt.
Het werk van de dame is potsierlijk, zoals er veel in de film zit dat ook potsierlijk is, maar het is tegelijk oprecht en daardoor - net als de film - ook aangrijpend.
Garden State, de debuutfilm van dertiger Zach Braff, was een van de beste Amerikaanse films van het afgelopen jaar. Niet vanwege het thema - er zijn meer films gemaakt waarin een jongeman eerst moet terugkeren naar zijn geboortedorp om te beseffen wat belangrijk is in het leven - maar vanwege de toon, de humor, en het acteren.
Braff is prima als de lethargische Andrew, die na jaren besluit geen medicatie meer te nemen tegen zijn depressies. Maar het zijn Natalie Portman als Sam, het meisje dat Andrew de kracht geeft zijn medicijnen te laten liggen, en Peter Sarsgaard als Mark, de jeugdvriend van Andrew, die de film zijn emotionele kracht geven.
De film is mooi op dvd uitgebracht, met een indrukwekkend aantal extra's. Er is de bovengemiddelde Making Of van bijna dertig minuten, waarin veel van het werk achter de schermen wordt getoond, er zijn bloopers, zestien (!) weggelaten scènes (met of zonder commentaar), en maar liefst twee commentaartracks.
Op beide commentaartracks is Braff te horen. Op die met actrice Natalie Portman is hij iets te veel aan het woord, al neemt Portman wel erg gewillig de rol van aangever aan. Maar op die met cameraman Lawrence Sher, editor Myron Kerstein en production designer Judy Becker zijn de rollen beter verdeeld, en dit is dan ook de interessantere commentaartrack.
Het enige dat op het schijfje ontbreekt is serieuze aandacht voor de voortreffelijke soundtrack - door Braff zelf samengesteld en beloond met een Grammy Award - met muziek van onder anderen Coldplay, The Shins, Thievery Corporation en Nick Drake. Nu moeten we het doen met een promotiespot van 32 seconden. Met de opgeklopte aanprijzing: 'The right music for whatever state you are in.'
Beeldformaat: 2.35:1 (anamorphic
widescreen)
Geluidsformaat: Dolby Digital Surround 2.0 (Engels); Dolby
Digital 2.0 (Engels)
Ondertiteling: (oa) Nederlands
Duur: 98 minuten
(hoofdfilm)
Distributeur: Buena Vista Home Entertainment