De feiten
Geboren: 5 februari 1945, Sturmer (Engeland).
Actief als: actrice. Was fotomodel voor ze actrice werd.
Eerste film : The Knack... And How To Get It (1965). Komedie van Richard Lester; Rampling is te zien als waterskiër, maar staat niet op de credits vermeld.
Prijzen: speciale César voor haar oeuvre in 2001, Europese Filmprijs voor beste actrice in 2003(voor Swimming Pool), Dilys Powell-prijs van de London Critics Circle in 2002, oeuvreprijs op het Cinemanila-filmfestival in 2001.
Beste
film
Sous le sable (2000). 'Rampling speelt Marie met een
weergaloze vanzelfsprekendheid' (de Volkskrant). Ook zien: Georgy Girl (1966),
The Damned (1969), Il portiere di notte/The Night Porter (1974), Stardust
Memories (1980), The Verdict (1982), Swimming Pool (2003).
Slechtste film
Mascara (1987), een Belgisch-Nederlands-Franse co-
produktie. 'Een weerzinwekkend pretentieuze, dramatisch totaal ongeloofwaardige
en gênant slecht vertolkte psychologische thriller, die een gloeiend pleidooi is
tegen internationale co-produkties', aldus de SpeelFilmEncyclopedie.
Handelsmerk
Mysterieuze uitstraling, niet het minst door haar
grijsgroene, katachtige, doordringende ogen. Combineert elegantie met
sensualiteit, en haalde daardoor regelmatig lijsten van mooiste of meest sexy
vrouwen. Werd door François Ozon gevraagd voor Sous le sable om haar '
aristocratische uitstraling'. Speelde veel gedurfde rollen, zoals in The Night
Porter een overlevende van een concentratiekamp met een erotische obsessie voor
haar voormalige SS-beul en in Max, mon amour een vrouw die een relatie begint
met een chimpansee.
Rampling over Rampling
'Waarom
ik nooit een gewone huisvrouw gespeeld heb? Zo zie ik er niet uit.'
(bij
Adriaan van Dis, 1987)
'Ik zou het ondraaglijk onaangenaam vinden om
heel erg bekend te zijn.'
(de Volkskrant, 2001)
'Ik heb mijn hele
leven met mijn schoonheid geleefd. Zelfs als je er niet over nadenkt, weet je
dat je mooi bent. Als je het toch even vergeet, is er altijd wel iemand om je
erop te wijzen.'
(NRC Handelsblad, 2003)
'In Wings of the Dove was
ik niet de verleidster of het slachtoffer, maar haar tante. Dat is even
schrikken, maar ook bevrijdend.'
(over ouder worden, Vrij Nederland, 2001)
'Film is vooral geïnteresseerd in jeugd, en dat begrijp ik wel. Jonge mensen
zijn aantrekkelijker, mooier. Maar wat vrouwen van mijn leeftijd te bieden
hebben, is bijzonder, en dat zul je alleen weten als je ze in je leven toelaat.'
(Salon.com, 2002)
'Op het doek mag ik heel zelfverzekerd overkomen, maar
ik ben in werkelijkheid net zo onzeker als ieder ander mens. Het echte leven is
verre van perfect, wat voor een actrice een prettige bijkomstigheid is. Hoe kun
je anders de levenservaring opdoen die nodig is voor een rol?'
(Algemeen
Dagblad, 2001)
'Film is een pressure cooker, een tien weken geprolongeerd
orgasme dat het echte leven stilzet.'
(Vrij Nederland, 2001)