De feiten
Geboren: 28 september 1968, Shoreham, Kent (
Engeland).
Actief als: actrice, producer.
Eerste film: de Australische film For Love Alone (1986).
Prijzen: Oscarnominatie voor beste actrice in 2004 voor 21 Grams, Saturn Award voor beste actrice in 2003 voor The Ring, prijs voor beste actrice van Amerikaanse filmcritici in 2002 voor Mulholland Drive, prijs voor beste actrice van filmcritici in Florida, Los Angeles en Phoenix in 2004 voor 21 Grams, prijs voor beste actrice van online- filmcritici in 2002 voor Mulholland Drive en in 2004 voor 21 Grams, Screen Idol Award op het L.A. Outfest in 2002 voor Mulholland Drive, publieksprijs voor beste actrice op het filmfestival van Venetië in 2003 voor 21 Grams, oeuvreprijs van het Australian Film Institute in 2004.
Beste film
Mulholland Drive (2001). Watts speelt een dubbelrol in de meesterlijke,
broeierige en cryptische nachtmerrie van David Lynch; het betekende haar
doorbraak. Ook zien: 21 Grams (2003), We Don't Live Here Anymore (2004).
Slechtste film
Down (2001). Dick Maas' matige remake, twintig jaar
later, van De Lift is niet meer dan een fletse b-film, en daar kan Watts weinig
aan verhelpen.
Handelsmerk
In David Lynch'
Mulholland Drive kreeg Watts de kans haar veelzijdigheid te laten zien, door
plotseling te transformeren van een onschuldig, naïef meisje in een verbitterde
femme fatale. Is sindsdien op haar best in intense rollen, niet alleen als vrouw
die haar man en twee kinderen in een auto-ongeluk verliest in 21 Grams, maar
ook als de verslaggeefster die in The Ring vastbesloten op zoek gaat naar het
mysterie van de moordende videoband; ze draagt sterk bij aan de
geloofwaardigheid van die film. Haar vermogen tegelijk sterk als kwetsbaar over
te komen, komt haar van pas bij de rol van de actrice die wordt geofferd aan
King Kong.
Watts over Watts
'Ik wilde zo graag een
werkende acteur zijn, en was vastbesloten om dat te bereiken. Maar de weg daar
naartoe had heel wat hobbels. Er waren de keren dat het veelbelovend leek maar
toch niets werd. Ik hoefde geen baantje te zoeken, maar ben wel tijdenlang
ongelooflijk blut geweest, ben uit mijn huurhuis getrapt, m'n zorgverzekering
kwijtgeraakt. Maar als ik dan werk had, was het zo geweldig om te doen, en
maakte die surrogaat-familie waar je deel van uitmaakt, alles waard.'
(
Interview, 2003)
'Geen audities meer te hoeven doen is wat succes voor
mij betekent. De wetenschap dat ik dat niet meer hoef te doen, of niet zo veel,
is voor mij genoeg. Audities zijn zo vernederend.'
(Interview, 2002)
'Je gaat zo'n gigantisch gebouw in. Dan zitten twaalf mensen naar je te kijken
en verwachten dat je iets zegt. Maar dat is mijn kracht niet, om een kamer in te
gaan en te zeggen: 'Kijk eens, ik ben geweldig!' In Australië en Engeland moet
je jezelf niet verkopen, moet je eerder bescheiden zijn, omdat je niet trots mag
zijn.'
(Los Angeles Times, 2001)
'Ik ben zelf mijn grootste
criticus. Maar ik heb intussen wel meer vertrouwen in mijn eigen kunnen, ik denk
niet meer dat het morgen wel allemaal voorbij zal zijn en ik elke klus die zich
aandient, moet aanpakken.'
(Film Monthly, 2005)
'Het is genant om
toe te geven, maar één van de films die het meest invloed op mij hadden als kind
, was Fame. En niet omdat ik ervan droomde beroemd te worden. Het was omdat ik
in die klas wilde zitten en op tafels dansen met beenwarmers aan. Splits hoog in
de lucht doen en dan opgevangen worden door een zwarte man.'
(Interview,
2002)