Je weet het maar nooit, met films die op dvd verschijnen zonder eerst in de bioscoop gedraaid te hebben. Wie weet tref je een miskend meesterwerkje, een ten onrechte over het hoofd geziene parel. Een ontdekking.
Dat alles is This Girl's Life - dat nauwelijks ergens op een groot scherm te zien is geweest - helaas niet. Het is zoiets als de gemiddelde Nederlandse speelfilm, in aanzet niet onaardig maar mislukt, een taart die bij het openen van de oven in elkaar gezakt blijkt te zijn.
This Girl's Life gaat over Moon, een superster in porno-cyberspace, die zich, met nog een paar meisjes, in een huis via webcams overal laat volgen. Anders dan de typische pornoster is ze als kind niet misbruikt en is ze niet aan de drugs: ze houdt gewoon van haar werk. Thuis zorgt ze voor haar vader, een weduwnaar die Parkinson's in een ver stadium heeft. Als ze een jongen leert kennen die ze leuk vindt, vertelt ze hem eerlijk wat ze voor de kost doet. Daar heeft hij moeite mee, maar hij wijst haar niet meteen de deur. Intussen verleent ze een gunst aan haar beste vriendin, die twijfelt of de man met wie ze wil trouwen haar wel trouw zal blijven: Moon moet hem proberen te verleiden, en als hij toehapt, valt hij door de mand. Naar aanleiding van dat klusje begint Moon een eigen bedrijfje, als sex-inspecteur die zich laat inhuren om de trouw van geliefden te testen.
De synopsis van This Girl's Life brengt al één van de gebreken van de film aan het licht: een duidelijke focus. Waar gaat het nu om, het leven als pornoster, een dochter die voor haar Parkinson's-vader moet zorgen, of om trouw en ontrouw? Dat ook nog even het risico op AIDS in de porno-business wordt aangestipt, en er een scène is waarin een jong meisje solliciteert bij het bedrijf waar Moon werkt omdat ze als internetster beroemd wil worden, maakt het nog rommeliger.
Geen van de verhaallijnen krijgt een bevredigende uitwerking. Waardoor het acteerwerk van James Woods - die de zieke vader speelt - in de lucht blijft hangen bij gebrek aan een stevige bodem, en niet meer dan curieus blijft. En ook de inspanningen van debuterend actrice Juliette Marquis (als Moon) uiteindelijk verspilde moeite zijn.
Een ander duidelijk minpunt is dat er niet voor een consequente vorm gekozen is. In het begin praat Moon constant tegen de camera, vervolgens een tijdlang niet, en aan het eind opnieuw eventjes. Het lijkt of regisseur Ash maakte - zich tijdens het filmen door allerlei ingevingen heeft laten leiden, zonder duidelijk vooropgezet plan. Zo is er het gebruik van webcam-beelden, die eerst goed werken maar bij een bijna-verkrachtingsscène aan het eind niet meer dan slecht effectbejag zijn.
Sommige valkuilen van zo'n onderwerp - goedkope exploitatie, al te erge stereotypen en clichés - heeft Ash, die zelf het scenario schreef, weten te vermijden. En aan diverse goed ogende scènes is te zien dat hij wel degelijk talent heeft, dus wie weet wat we nog van hem kunnen verwachten. Hetzelfde geldt voor hoofdrolspeelster Juliette Marquis, een van oorsprong Oekraiense die opvallend naturel speelt en charisma uitstraalt. Een superster in de dop?
Beeldformaat: 16:9
Geluidsformaat: Dolby
Digital Surround 5.1
Ondertiteling: (oa) Nederlands
Duur: 102
minuten (hoofdfilm)
Distributeur: Paradiso Home Entertainment