Europa, midden jaren dertig. In Duitsland is Hitler in opkomst, in Spanje vechten de communisten tegen de fascisten. Wat te doen als jonge, ondernemende student? De film Head in the Clouds toont twee mogelijkheden: doen alsof er niets aan de hand is en vluchten in hedonisme, of actie ondernemen en gaan vechten in Spanje.

De tegenstelling wordt gepersonifieerd door de idealistische Ier Guy (gespeeld door Stuart Townsend) en de losbandige Amerikaans/Franse Gilda Bessé (Charlize Theron). Ze ontmoeten elkaar in 1933 in Cambridge, als Gilda per toeval zijn studentenkamer binnen komt vallen. Hij valt als een blok voor haar, zij neemt hem mee naar een wild studentenfeest en ze brengen de nacht door op een biljarttafel.

Jaren later, als Gilda inmiddels in Parijs woont en een succesvol fotografe is, zoekt Guy haar weer op . Opnieuw vliegen de vonken eraf. Hij trekt in bij haar en haar Spaanse vriendin Mia (Penélope Cruz). Als ze berichten horen over de Spaanse burgeroorlog, wil Guy tegen de fascisten gaan vechten, en Mia wil als verpleegster aan de slag. Gilda vindt het maar onzin, zij houdt zich ver van politiek: 'Er zullen altijd oorlogen zijn', zegt ze tegen haar vrienden. Ze moeten zich niet zo schuldig voelen.

Guy en Mia gaan uiteraard wel naar Spanje, en Gilda blijft achter . Guy ziet haar pas weer terug als de Tweede Wereldoorlog al in volle gang is, en ziet tot zijn ontzetting dat ze omgaat met Duitse officieren. Dan blijkt dat ze toch een politieke betrokkenheid heeft ontwikkeld.

Het eerste deel van Head in the Clouds, dat in Nederland de bioscoop niet haalde en nu op dvd is verschenen, is heel onderhoudend. De film schetst een aardig beeld van het Britse studentenleven in de jaren dertig en dat van de betere kringen in Parijs , waar decadentie heel normaal is. Dat onderhoudende komt vooral op het conto van Charlize Theron, die schittert als de verleidelijke, geestige en sensuele Gilda Bessé.

Het tweede deel valt niet mee. De toon wordt serieuzer als Guy, Gilda en Mia een redevoering van Hitler op de radio horen, en als ze in de bioscoop nieuwsbeelden zien uit Spanje. Sentiment krijgt nu de overhand: Mia, in Parijs nog een tamelijk zorgeloze stripper, wordt als verpleegster een soort Florence Nightingale; als ze sneuvelt, wordt ze zo'n beetje heilig verklaard. Het scenario moet nu ook allerlei bokkensprongen nemen om Guy tijdens de oorlog nog regelmatig bij Gilda in Parijs te laten belanden. Nog ongeloofwaardiger wordt het als Gilda uiteindelijk uitgroeit tot een verkeerd begrepen verzetsheldin.

Zo eindigt het met een dijk van een oorlogsdrama-cliché en vraag je je af of Theron - die net hiervoor in Monster speelde en daarvoor een Oscar ontving - geen spijt zal hebben gehad van haar deelname aan deze film.

Opvallend is trouwens dat op de site metacritic.com, waarop recensies uit Amerikaanse media verzameld zijn, bezoekers van de site de film aanmerkelijk hoger waarderen dan de critici. Die bezoekers werden misschien vooral meegevoerd in de chemie tussen Theron en Townsend, en stoorden zich niet aan onwaarschijnlijkheden of clichés.

Beeldformaat: 16:9
Geluidsformaat : Dolby Digital 5.1 (Engels)
Ondertiteling: Nederlands
Duur: 117 minuten
Distributeur: Paradiso Home Entertainment