Gods kinderleger rukt langzaam op naar het machtscentrum van Amerika. En radiomaker Mike Papantonio windt zich daar in de ether dagelijks over op. Regisseurs Heidi Ewing en Rachel Grady waren met een documentaire bezig over fundamentalistische evangelische kinderen die tijdens een zomerkamp flink worden geïndoctrineerd. Toch werd de film pas echt spannend toen ze besloten Papantonio's tegengeluid erin te verweven.
Oorspronkelijk zat Papantonio namelijk helemaal niet in Jesus Camp. Maar tijdens de montage bleek het explosieve materiaal, over het kinderzomerkamp van de geestdriftige priesteres Becky Fischer, ironisch genoeg nogal vlak. Een beetje saai zelfs. De spanning sijpelde weg met zoveel beelden achter elkaar vanuit hetzelfde, fanatieke perspectief.
Op de commentaartrack vertellen de regisseurs dat ze tijdens hun zoektocht naar een tegenwicht op de - eveneens christelijke en bevlogen - radiopresentator Papantonio stuitten. Fragmenten van evangelische radiostations zaten al in de film, dus ze konden flarden van Papantonio's talkshow naadloos in Jesus Camp weven.
Papantonio maakt zich druk om de opmars van orthodoxe evangelisten in de nationale instituten en de groei van religieus georiënteerd thuisonderwijs voor hun kinderen. De toenemende vermenging van geloof en staat is volgens hem de bijlslag aan de wortels van beiden. Wie Jesus Camp bekijkt, kan niet om de subtiele maar onomstotelijke boodschap heen dat Papantonio wel eens gelijk zou kunnen hebben.
Een van de meest spraakmakende scènes is die waarin tijdens het zomerkamp een bordkartonnen George Bush op het podium wordt gehesen en kinderen op hun knieën voor hem gebeden prevelen. In hun commentaar nuanceren Ewing en Grady het suggestieve beeld: de kinderen aanbidden hem niet, ze bidden vóór hem. Het is namelijk normaal dat evangelisten bidden voor de leider van het land, om hem zo kracht te schenken de juiste beslissingen te nemen. Ze zouden hetzelfde hebben gedaan voor Bill Clinton of John Kerry, maar de scène krijgt nu veel meer lading vanwege de werkelijk bestaande sterke band tussen Bush en de evangelisten.
Precies daarom ook bezorgen de piepjonge, welbespraakte Jesus Camp-deelnemertjes Levi, Rachel en Tori je kippenvel. Je krijgt een donkerbruin vermoeden waar hun ambities ze over tien en twintig jaar zullen brengen. In een van de verwijderde scènes onder de extra's slaat de directrice van een anti-abortuskliniek de spijker op z'n kop. Verguld van trots mijmert ze: wat zou het fantastisch zijn als deze kinderen niet alleen op het religieuze vlak zo ijverig doorgaan, maar hun geloof ook in sport, economie en politiek zouden uitoefenen. Dan zou Amerika pas echt veranderen.
Extra's:
Commentaartrack Heidi Ewing en Rachel Grady
Verwijderde scènes (30 minuten)
Beeldformaat: Anamorphic 16:9
Geluidsformaat: Dolby 5.1
Duur: 85 minuten (hoofdfilm)
Distributeur
: A-film