De feiten
Begin: In 1939, als reactie op het ' fascistische filmfestival' van Venetië. Moest al tijdens de openingsfilm gestaakt worden vanwege het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. De eerste complete editie van het festival was van 20 september tot en met 5 oktober 1946.
Cannes 2014
67ste editie, van 14 mei tot en met 25 mei.
Openingsfilm
Grace of Monaco, de eerste film van de Franse regisseur Olivier Dahan die in Cannes wordt vertoond. Nicole Kidman speelt de voormalige Hollywood-actrice. Dahan regisseerde eerder het voor een Oscar genomineerde La Vie en Rose.
Jury
Voorzitter: Nieuw- Zeelandse regisseur Jane Campion (The Piano). De enige vrouw die ooit een Gouden Palm won.
Juryleden: Amerikaanse acteur Willem Dafoe (The English Patient ), Deense regisseur Nicolas Winding Refn (Drive), Chinese regisseur Jia Zhangke (Sanxia Haoren), Mexicaanse acteur Gael García Bernal (Diarios de motocicleta ), Amerikaanse regisseur Sofia Coppola (Lost in Translation), Iraanse actrice Leila Hatami (Jodaeiye Nader az Simin), de Franse actrice Carole Bouquet (For Your Eyes Only) en de Zuid-Koreaanse actrice Jeon Do-yeon (Hanyo).
Kanshebbers
De broers Luc en en Jean-Pierre Dardenne vertonen hun film Deux jours, une nuit. Zij nemen het op tegen onder andere Jimmy's Hall van Ken Loach, Maps to the Stars van David Cronenberg, en Mr. Turner van Mike Leigh. De volledige lijst vind je hier.
Buiten de competitie
Ryan Gosling's regiedebuut Lost River is te zien in het programma Un Certain Regard. Ook de nieuwe documentaire van Wim Wenders, The Salt of the Earth, die hij maakte samen met Juliano Ribeiro Salgado, wordt daar vertoond. The Rover van David Michôd, met Robert Pattinson en Guy Pearce in de hoofdrollen is een van de drie middernachtvertoningen. Pattinson is trouwens ook te zien in Cronenberg's Maps to the Stars.
Hoogte - & dieptepunten
1954: Het eerste naakt. Franse B-actrice ontknoopt haar bh en omhelst de Amerikaanse superster Robert Mitchum, die voor een fotoshoot op het strand liep. De foto's gaan de wereld rond.
1956: Legendarisch feestje voor Around the World in Eighty Days. Acteur Mike Todd organiseert samen met actrice Liz Taylor een feest waarop de gasten tot diep in de nacht drinken tussen gekooide leeuwen.
1965: Eerste vrouwelijke juryvoorzitter. Wordt de Amerikaanse actrice Olivia de Havilland, bekend uit Gone With the Wind.
1968: Cahiers du cinéma-kopstukken Godard en Truffaut verstoren het festival in protest tegen het ontslag van Henry Langois, de directeur van de Cinematèque Française. Juryleden Malle en Polanski scharen zich achter de actievoerders en het festival wordt na twee dagen gestaakt.
1972: Films worden uitsluitend geselecteerd door het festival. Tot die tijd bepaalden de deelnemende landen welke films ze inzonden.
1993: Jane Campion wint als eerst vrouw de Gouden Palm (voor The Piano).
1998: Roberto Begnini wint de Gouden Palm voor La Vita è Bella. Kust in extase de voeten van juryvoorzitter Martin Scorsese.
2007: Zestigste verjaardag van het festival. U2 geeft onverwacht een concert op de trappen van het Palais de festival.
2011: Deense regisseur Lars von Trier wordt verbannen van het filmfestival nadat hij tijdens een persconferentie grapte begrip te hebben voor Hitler.
2013: Voor het eerst in bijna veertig jaar is een Nederlandse film te zien in competitie, namelijk de thriller Borgman van Alex van Warmerdam.
Handelsmerk
Cannes wordt gedurende twee weken in mei overgenomen door de internationale filmwereld. Een wandeling door de stad tijdens het festival zou een mooie doorsnede van het festival opleveren. Op het dak van een hotel kun je Beyoncé zien feesten, terwijl beneden op het terras de Spaanse regisseur Almodóvar wordt geïnterviewd . En op weg naar de première van Sicko van Michael Moore word je aangeklampt door promotieteams die je proberen te interesseren voor de nieuwste B-film. Cannes is het Mekka voor de filmliefhebber, de grootste filmmarkt van de wereld , en het beste podium voor de (betere) film.
De filmwereld over Cannes
'Sinds ik in 1978 voor het eerst in Cannes kwam, heb ik het festival een paar keer zien veranderen. In het begin was het echt een Frans festival met de nadruk op artistieke films. Midden jaren '80 nam de glamour van Hollywood het over, en de laatste jaren heb ik de indruk dat ze naar een soort mix tussen die twee zoeken. Door heel slim de premières van artistieke en commerciële films af te wisselen.'
(René Mioch, 2003)
'Ik heb nog nooit voor een dollar zaken gedaan in Cannes en de laatste tijd als ik ging dacht ik, laat ik maar lekker op het strand gaan liggen. Maar als je de activiteit ziet dan denk je dat je met die mensen mee moet doen. Maar er gebeurt niets. Helemaal niets. Dus ben ik maar ergens anders op het strand gaan liggen .'
(Rob Houwer, 1978)
'Paparazzi en cameraploegen smeken aan de trappen van het Palais de festival niet zomaar om aandacht; ze schreeuwen als wildemannen en gaan elkaar, om luttele millimeters ruimte te winnen, desnoods te lijf. Hier! Hier! Nog een keer! Penelope! Handen in de zij! Lachen! HIER!'
(Ronald Ockhuysen in de Volkskrant, 2003)
'Het magische moment is als je na de voorstelling van de rode loper af komt, met allemaal gendarmerie en een enorme batterij fotografen. We liepen daar, werden gefeliciteerd, en eenmaal buiten werden we in een limousine gezet. De auto reed weg, en vlak om de hoek werd je er weer uit gezet. Die auto reed vervolgens om en pikte de nieuwe gasten op.'
(Jos Stelling over zijn tijd in Cannes met Mariken van
Nieumeghen, 1975)
'Ik doe al jaren mijn best mijn films hier te krijgen. Met My Own Private Idaho en To Die For lukte dat. Daarna raakte ik wat uit beeld. Tot dit jaar. Het is ongelooflijk dat ik hier nu sta met de Gouden Palm.'
(Gus Van Sant na het winnen van de Gouden Palm voor Elephant, 2003)
'Zolang ik me kan herinneren is Cannes voor mij als cinefiel de hemel. Sterker nog: als er een niveau boven de hemel bestaat, dan ben ik daar nu.'
( Juryvoorzitter Quentin Tarantino, 2004)
'Uitgenodigd worden voor Cannes is een prijs op zichzelf.'
(Jeffrey Katzenberg, medeoprichter van Dreamworks, 2004)
'Ik denk dat Cannes het beste podium is om je te presenteren, zelfs nog beter dan de Oscars. Tijdens de Oscars win je de Oscar of niet en dat is het dan, maar in Cannes krijg je de kans te praten met journalisten uit de hele wereld.'
(Fernando Mereilles, regisseur van Cidade de Deus in 2002)
‘Ik heb geen zin om te gaan. Ik verwacht dat het een gekkenhuis wordt. Ik ben er nog nooit geweest, maar iedereen vertelt me "Wow, ga je naar Cannes? Het is een gekkenhuis. Je zult beveiliging nodig hebben. De straten zijn overbevolkt en je kunt te voet nergens komen." Hoogstwaarschijnlijk doe ik alleen maar interviews daar. Ik hoef waarschijnlijk niet eens mijn hotelkamer te verlaten.'
(Woody Allen over zijn uiteindelijk afgeblazen bezoek aan het festival in 2002)
'Cannes is geen sprookje, het is een marktplaats.'
(Sir Ian McKellen, 2001)
‘ Cannes is democratisch en daarbij hoort die smoking. Het is een overall, le bleu de travail. Arbeiders dragen een overall, schoolkinderen een uniform, althans vroeger. Als iedereen er hetzelfde uitziet, is iedereen gelijk. Dat is het idee . In Cannes is iedereen gelijk, of je nu uit Hollywood komt of uit Nederland.’
(Cannes-directeur Thierry Frémaux, 2013)